Een particulier bedrijf heeft een gedurfd plan om NASA’s laatste “grote observatorium” – Ars Technica – te redden

Een Delta 2-raket lanceerde twee decennia geleden de Spitzer-ruimtetelescoop en stuwde hem in de baan van de aarde, waar hij zich met een snelheid van ongeveer 15 miljoen kilometer per jaar van onze planeet verwijdert. Dit was de laatste van NASA’s vier “grote observatoria” in de ruimte van 1990 tot 2003.

Gedurende de geplande levensduur van vijf jaar heeft de infraroodruimtetelescoop zijn werk goed gedaan door astronomen te helpen bij het detecteren van nieuw gevormde sterren, het observeren van exoplaneten en het bestuderen van sterrenstelsels. Na meer dan zeven jaar, zoals voorspeld door wetenschappers, raakte de voorraad vloeibaar helium aan boord op. Zonder deze koelvloeistof zouden sommige wetenschappelijke instrumenten van Spitzer niet beschikbaar zijn geweest. Dus schakelden de operators over naar de “mission warm” -modus, waarbij ze gegevens van twee van de kortegolfkanalen haalden.

De ruimtetelescoop bleef werken tot ongeveer drie jaar later, toen het ruimtevaartuig hoogte begon te winnen toen het voor communicatie naar de aarde moest terugkeren. Tegen die tijd, toen het zich van de aarde verwijderde, bevond het zich bijna aan de andere kant van de zon. Dit betekende dat het aanzetten van de telescoop en het af en toe laten bellen naar huis de overgebleven wetenschappelijke instrumenten van Spitzer onherstelbaar zou beschadigen.

En dus werd in januari 2020, na meer dan 16 jaar dienst, de Spitzer-ruimtetelescoop gedeactiveerd – gestuurd om in een heliocentrische baan te drijven tot de vurige expansie van de zon aan het einde van zijn leven, over een paar miljard jaar.

Of was het?

Een klein ruimtetechnologiebedrijf, Ria Space Activity, zegt dat het een plan heeft om Spitzer nieuw leven in te blazen. vorige week Het bedrijf zei Ze ontving een subsidie ​​van $ 250.000 van de US Space Force om een ​​robotreddingsmissie voor het ruimtevaartuig te blijven bestuderen, dat nu ongeveer 2 astronomische eenheden is – of tweemaal de afstand van de aarde tot de zon -.

Het plan is nogal gewaagd, maar het heeft een aantal serieuze geldschieters, waaronder het Smithsonian Astrophysical Observatory, het Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory, Blue Sun Projects en Lockheed Martin.

“Als het gaat om een ​​gerobotiseerde ruimtedienst, wordt dit het meest ambitieuze ooit”, zei Sean Osman, een astrofysicus en oprichter en CEO van Rhea Space Activity, in een interview met Ars. “Ik bedoel, het stuurt letterlijk een satelliet naar de andere kant van de zon om het laatste grote observatorium tot leven te brengen. Dus ik denk dat het heel ambitieus zou zijn, maar het zou heel cool zijn als we het voor elkaar zouden krijgen.”

Osman zei dat de Spitzer Resurrector-missie een klein ruimtevaartuig zal zijn dat in een meter-voor-meter-doos past en klaar is voor lancering in 2026. Het zal dan ongeveer drie jaar duren om naar de telescoop te varen, gedurende welke tijd het ruimtevaartuig zal Monitoring zonne-verbranding.

“We zijn van plan vanaf het allereerste begin van de missie bezig te zijn”, zegt Howard Smith, een astronoom bij het Center for Astrophysics, dat wordt geleid door Harvard en het Smithsonian, dat betrokken is bij de voorgestelde reddingsvlucht.

Zodra het opgefriste ruimtevaartuig de telescoop bereikt, vliegt het 50 tot 100 kilometer weg om de gezondheid van Spitzer te karakteriseren. Vervolgens zal het proberen om communicatie met de telescoop tot stand te brengen en beginnen met het heen en weer zenden van informatie tussen de aarde en de telescoop. Hierdoor kunnen wetenschappers de waarnemingen opnieuw afspelen.

Het Rhea Space-bedrijf, dat is vernoemd naar de Griekse godin en momenteel minder dan 10 werknemers heeft, zoekt een grotere subsidie ​​van het leger en uiteindelijk volledige financiering voor een missie die naar verwachting ongeveer $ 350 miljoen zal kosten.

“Het is een heel mooie samenwerking tussen een particulier ruimtevaartbedrijf, academische onderzoeksinstellingen en de US Space Force”, zei hij. Giovanni Fazio, een astronoom van Harvard die de hoofdonderzoeker was van de infraroodarraycamera op Spitzer.

commerciële diensten

De inspanning van Rhea Space maakt deel uit van een opkomende trend in de commerciële ruimtevaartindustrie. Northrop Grumman heeft een reeks “Mission Extension”-voertuigen ontwikkeld en gelanceerd om satellieten in een geostationaire baan te bedienen. Miljardair Jared Isaacman werkt samen met SpaceX en NASA om het ruimtevaartuig Crew Dragon te gebruiken om de levensduur van de Hubble-ruimtetelescoop te verlengen.

De door Ria Space ontwikkelde autonome satelliettechnologie zou meerdere toepassingen kunnen hebben voor het transporteren en onderhouden van satellieten in een lage baan om de aarde en in een geostationaire baan. Het ministerie van Defensie is geïnteresseerd in deze ruimtedienst-, assemblage- en productiemogelijkheden. Vorig jaar het Witte Huis Plaats een rapport Erop wijzend dat het ontwikkelen van overheids- en commerciële capaciteiten op deze gebieden een prioriteit was voor de Verenigde Staten.

Osman zei dat het bedrijf al gesprekken heeft gehad met NASA over de missie en dat het bureau waarschijnlijk zal instemmen met de reddingspoging. Het ruimteagentschap zou Spitzer niet alleen voor wetenschappelijke doeleinden verwelkomen, maar ook om de dreiging van asteroïden in de buurt van de aarde te helpen karakteriseren.

Maar is Spitzer na al die tijd gezond? Het is twee decennia geleden dat Spitzer werd gelanceerd en de Resurrector-missie zal het pas aan het einde van dit decennium bereiken.

“Zonnecellen kunnen degraderen en er kunnen meteoorinslagen zijn”, zei Fazio. “Dus de staat van de telescoop is onzeker, maar onze beste schatting is dat hij operationeel zal blijven.”