Tweeëndertig redenen om ultrabewerkt voedsel te vermijden

Honderden onderzoeken hebben een hogere inname van ultrabewerkt voedsel in verband gebracht met een verhoogd risico op chronische ziekten, waaronder obesitas, hartziekten, diabetes type 2, leververvetting en darmkanker.

Het eten van te veel ultrabewerkt voedsel is ook in verband gebracht met vroegtijdige sterfte, vooral sterfte als gevolg van hart- en vaatziekten.

Nu heeft een nieuwe beoordeling van het bewijsmateriaal – de grootste tot nu toe – deze industriële voedingsmiddelen in verband gebracht met 32 ​​nadelige gezondheidseffecten. Dit is wat je moet weten.

Wat zijn ultra-verwerkte voedingsmiddelen (UPF’s)?

UPF's zijn synthetische formuleringen gemaakt van chemisch gemodificeerde stoffen gewonnen uit onbewerkte voedingsmiddelen, samen met additieven om de smaak, textuur, uiterlijk en houdbaarheid te verbeteren. Ze bevatten weinig of geen volledig voedsel.

UPF's bestaan ​​uit een breed scala aan kant-en-klare producten, waaronder frisdranken, verpakte snacks, in massa geproduceerd brood, cakes, gebak, koekjes, eiwitrepen, ijs, vleeswaren, diepvriesproducten, maaltijden (zoals frites, pizza, kipnuggets), margarine en vele anderen.

Volgens een redactioneel commentaar dat het onderzoek begeleidde: “Er is geen reden om aan te nemen dat mensen zich volledig aan deze producten kunnen aanpassen.”

Studies wijzen op een wereldwijde verschuiving naar een steeds meer ultrabewerkt dieet. In Canada wordt geschat dat ongeveer 50 procent van de calorieën in onze voeding afkomstig is van UPF's, en Canadese kinderen consumeren zelfs nog meer.

Nieuwe onderzoeksresultaten

Het uitgebreide overzicht van het bewijsmateriaal, waarbij bijna 10 miljoen mensen betrokken waren, werd op 28 februari gepubliceerd in het tijdschrift BMJ. Het onderzoek werd uitgevoerd door onderzoekers van de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health in de Verenigde Staten, de Universiteit van Sydney en de Sorbonne Universiteit in Frankrijk.

Het team analyseerde 45 analyses, gepubliceerd in de afgelopen drie jaar, en vond directe verbanden tussen de consumptie van UPF’s en 32 nadelige gezondheidsresultaten. (Een meta-analyse combineert de resultaten van verschillende onderzoeken om de resultaten samen te vatten.)

Nadelige gevolgen voor de gezondheid waren onder meer voortijdige sterfte, colorectale kanker, alvleesklierkanker, hartziekten, hoge bloeddruk, diabetes type 2, abdominale obesitas, overgewicht, inflammatoire darmziekten, leververvetting, angst, depressie, astma en piepende ademhaling.

Over het geheel genomen suggereren de bevindingen dat diëten met een hoog UPF-gehalte “schadelijk kunnen zijn voor de meeste – en misschien wel alle – lichaamssystemen.”

Toen de onderzoekers de kwaliteit van het bewijs beoordeelden, vonden ze ‘overtuigend’ bewijs dat een hogere inname van UPF’s geassocieerd was met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten, overlijden door hart- en vaatziekten, diabetes type 2 en angst.

Het bewijsmateriaal was “zeer suggestief” dat een hogere inname van UPF's geassocieerd was met een grotere kans op zwaarlijvigheid, depressie, slaapgerelateerde problemen en overlijden door hartziekten.

Methoden van UPF's die de gezondheid kunnen schaden

De onderzoekers erkenden dat er meer onderzoek nodig is om de manieren te begrijpen waarop ultrabewerkte diëten verband houden met een slechte gezondheid.

Het beschikbare bewijs suggereert dat er verschillende aspecten van UVB-bescherming zijn, die mogelijk in combinatie werken, die ongunstige gezondheidseffecten kunnen veroorzaken.

Vergeleken met hele voedingsmiddelen hebben UPF's minder voedingseigenschappen. Tijdens zware verwerking worden voedingsmiddelen ontdaan van voedingsstoffen, vezels en beschermende fytochemicaliën. UPF's bevatten doorgaans ook veel toegevoegde suikers, natrium en ongezonde vetten.

Bovendien vervangt een dieet dat rijk is aan UPF's voedzaam, volledig, minimaal bewerkt voedsel.

UPF's zijn ook zo ontworpen dat ze tot overconsumptie leiden. Ze bevatten bijvoorbeeld toegevoegde smaken en zoetstoffen die de smakelijkheid vergroten.

Kunstmatige verwerking verandert ook de structuur en textuur van UPF’s, waardoor ze ‘zacht’ worden, wat de kauwtijd versnelt en de verzadiging vertraagt.

Er wordt gedacht dat sommige additieven, zoals kunstmatige zoetstoffen en emulgatoren, de samenstelling van het darmmicrobioom kunnen veranderen in een richting die ontstekingen bevordert.

Beperkingen en fastfood

Verschillende onderzoeken die in de bewijsbeoordeling zijn opgenomen, waren observationeel en bewijzen, in tegenstelling tot gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken, niet dat het eten van te veel UPF's een slechte gezondheid veroorzaakt.

Het is echter onethisch om mensen elke dag te veel UPF’s te geven en af ​​te wachten welke gezondheidseffecten jaren later optreden.

Volgens Dr. Christopher Van Tulken, universitair hoofddocent aan het University College London en auteur van het boek Ultra-verwerkte mensen: waarom kunnen we niet stoppen met het eten van voedsel dat geen voedsel is? “Deze studie komt volledig overeen met het grote aantal onafhankelijke onderzoeken die een duidelijk verband leggen tussen een dieet met veel UPF’s en meerdere nadelige effecten.”

De nieuwe bevindingen onderstrepen ook de noodzaak van een volksgezondheidsbeleid dat gericht is op het richten en verminderen van de inname van UPF’s door consumenten.

Dr. Van Tulken, die niet betrokken was bij het onderzoek, beweert dat er “veel meer bewijsmateriaal is over deze categorie voedsel dan we doorgaans nodig hebben om volksgezondheidscampagnes te motiveren.”

Het overheidsbeleid omvat onder meer de Nationale Voedingsrichtlijnen die het vermijden van UPF’s aanbevelen, etiketten op de voorkant van de verpakking die UPF’s identificeren (verplicht in Canada vanaf 1 januari 2026), het beperken van reclame voor UPF’s tot kinderen en het verbieden van de verkoop van deze voedingsmiddelen in of nabij scholen. En ziekenhuizen.

In een redactioneel commentaar bij het onderzoek roepen de auteurs de Verenigde Naties op om een ​​raamwerk voor het reguleren van UPF’s te ontwikkelen en te implementeren, vergelijkbaar met het raamwerk dat wordt gebruikt voor tabaksontmoediging.

Leslie Beck, een particuliere diëtist uit Toronto, is directeur voeding en voeding bij Medican. Volg haar op Twitter @Leslie Beck RD