Klimaatzaak in EU: Nederland | Jones-dag

Op 13 januari 2022 maakte het vrijwillige goede doel Milli Defence (Nederlands Kapittel van de Vrienden van de Aarde) bekend dat het had gestuurd. Een brief Miliodefensi beschouwde 29 Nederlandse bedrijven en financiële instellingen als “de grootste vervuilers van Nederland”. De brief is niet alleen naar grote energiebedrijven gestuurd, maar ook naar bedrijven in verschillende sectoren, waaronder pensioenfondsen, banken, consumentenorganisaties en chemiegroepen. In de brief riep de NGO de CEO’s van deze bedrijven op om vóór 15 april 2022 een “klimaatplan” te ontwikkelen, waarin de stappen worden geschetst die zij zullen nemen om hun CO2-uitstoot tegen 2030 te verminderen tot 45%. niveaus van 2019, in overeenstemming met de VN-klimaatconferentie en de Overeenkomst van Parijs.

Volgens MilliDefense, Uitspraak van de Rechtbank Den Haag op 26 mei 2021, In de zaak tegen de Royal Dutch Shell, impliceert dat elke grote CO2-uitstoter in Nederland de verplichting heeft om zijn uitstoot te verminderen, althans in overeenstemming met het meest recente mondiale mandaat dat is vastgelegd in het Glasgow Climate Agreement. MilliFensey heeft aangegeven dat het zal samenwerken met New Climate om de plannen van alle bedrijven te evalueren en de resultaten en ranglijsten in juni 2022 vrij te geven.

Met dit nieuwe initiatief voert MilliDefense hun “klimaatplan” uit en de 29 beoogde bedrijven verwachten individueel hun CO2-uitstoot (Doelstellingen 1, 2 en 3) tegen 2030 met minstens 45% te verminderen in vergelijking met het niveau van 2019. Hoewel MilliDefense heeft aangegeven niet van plan te zijn elk bedrijf te vervolgen, sluit zij niet uit dat er “vervolgacties” worden ondernomen tegen adressen die niet aan dit verzoek voldoen.

Sommige doelbedrijven hebben al gereageerd op Milieudefensie door te wijzen op hun klimaatinspanningen, maar niemand heeft verdere informatie gegeven over de vraag of ze van plan zijn om aan de vraag te voldoen en het vermeende “klimaatplan” te leveren.

De stap bevestigt het nieuwe gezicht van het klimaatveranderingsproces van de NGO, dat de vorm aanneemt van steeds krachtiger optreden tegen bedrijven. In plaats van het traditionele “name and disgrace” wordt het nu een “name and change”-initiatief, waarbij vrijwilligersorganisaties zich positioneren als “regulatoren” door maatregelen op te leggen om klimaatverandering tegen te gaan. Geval.

Dit soort acties kan verder reiken dan Nederland en het risico met zich meebrengen dat bedrijven dezelfde eisen krijgen dat ze niet kunnen voldoen aan vrijwillige verplichtingen op het gebied van klimaatverandering. In het licht van dergelijke vrijwillige verplichtingen is het risico dat bedrijven dan volgens een norm worden geleid aanzienlijk en moet zorgvuldig worden overwogen voordat op dergelijke verzoeken wordt gereageerd.

Daarom moet voorzichtigheid worden betracht bij het reageren op dit nieuwe type actie en moeten volledige rapporten of toezeggingen over maatregelen ter beperking van de klimaatverandering worden vermeden of zorgvuldig worden opgesteld totdat ze zeker zijn dat ze zullen worden uitgevoerd.