Schizofrenie werd na 60 seconden bepaald door optische fixatie

samenvatting: Onderzoekers hebben spatio-temporele afwijkingen in spontane fixatiezakjes geïdentificeerd als een potentiële biomarker van cognitieve en positieve symptomen bij schizofrenie. De onderzoekers combineerden de bewezen oogbewegingsgegevens van de patiënt die gedurende een periode van 60 seconden waren geregistreerd met machine learning-technologie, die schizofrenie met een nauwkeurigheid van 85% kon identificeren. Deze bevinding geeft aan dat gefixeerde kanaalcysten kunnen dienen als een gemakkelijk verkrijgbaar aanvullend diagnostisch hulpmiddel voor de aandoening.

bron: Chinese Wetenschapsacademie

In een studie die online is gepubliceerd in Schizofrenie Bulletinonderzoekers van het laboratorium van Dr. Wang Wei in het Center of Excellence in Brain Science and Intelligence Technology van de Chinese Academie van Wetenschappen, en het team van Dr. Wang Jijun in het Shanghai Mental Health Center, Shanghai Jiao Tong University School of Medicine, demonstreerden ruimtelijke en tijdelijke afwijkingen van autonome fixatieve substraten en hun relatie tot positieve en cognitieve symptomen bij schizofrenie, wat wijst op vastgestelde cysten, is een veelbelovende en gemakkelijk verkrijgbare biomarker voor cognitieve en positieve symptomen en voor aanvullende diagnose van schizofrenie.

Schizofrenie is een destructieve heterogene psychotische stoornis die wordt gekenmerkt door slopende positieve symptomen, negatieve symptomen en cognitieve stoornissen. Positieve symptomen zijn hallucinaties, wanen, ongeorganiseerde spraak en vreemd gedrag.

Negatieve symptomen vormen de afwezigheid van normaal functioneren. Cognitieve tekorten worden waargenomen bij de meerderheid van de mensen met schizofrenie, die veel cognitieve domeinen omvat. Deze manifestaties van schizofrenie worden geassocieerd met veranderde neurotransmittersystemen die leiden tot structurele en functionele afwijkingen in het cortico-subcorticale-cerebellaire circuit.

Gezien het centrale belang van visie voor mensen, is visuele fixatie een essentieel gedragspatroon dat mensen in staat stelt informatie te verzamelen en besluitvorming te sturen. Tijdens optische stabilisatie komen micro-pillen en macro-sprays spontaan en herhaaldelijk voor.

Deze fixatieve cysten zijn gevoelig voor structurele en functionele veranderingen van het cortico-corticale-cerebellaire circuit en zijn nauw verbonden met cognitieve processen. De prestaties van gestabiliseerde cysten bij patiënten met schizofrenie blijven echter grotendeels onontgonnen.

In deze studie analyseerden de onderzoekers fixatieleugens die waren geregistreerd van 140 medicatie-naïeve patiënten met schizofrenie in de eerste episode en 160 gezonde proefpersonen van dezelfde leeftijd gedurende tien afzonderlijke fixatiepogingen van zes seconden.

Ze ontdekten dat patiënten met schizofrenie meer verticale cysten vertoonden en een grotere verticale afwijking van de horizontale schubben. Ze ontdekten ook dat fixatieve adhesieve cysten, vooral horizontale cysten, een langere duur, hogere pieksnelheden en grotere amplitudes hadden bij patiënten dan bij controles.

Door zorgvuldige metingen van de cognitieve vaardigheden van de schizofreniepatiënt, ontdekten de onderzoekers dat een langere duur van horizontale skaters werd geassocieerd met lagere cognitieve prestaties, met name tekortkomingen in aandacht / alertheid en verwerkingssnelheid, en dat een grotere verticale afwijking van horizontale skaters werd geassocieerd met meer slaap. ernstige positieve symptomen.

Uitsluitend gebaseerd op gefixeerde oogbewegingen die gedurende een periode van één minuut werden geregistreerd, classificeerde een eenvoudig machine learning-model patiënten en controles met een nauwkeurigheid tot 85%.

De resultaten van deze studie tonen aan dat fixatieve cysten een veelbelovende en gemakkelijk verkrijgbare biomarker zijn voor cognitieve en positieve symptomen en voor een aanvullende diagnose van schizofrenie.

Over deze zoektocht naar schizofrenienieuws

auteur: perskantoor
bron: Chinese Wetenschapsacademie
communicatie: Persdienst – Chinese Academie van Wetenschappen
afbeelding: Afbeelding gecrediteerd aan Neuroscience News

Oorspronkelijke zoekopdracht: Gesloten toegang.
“Ruimtelijke en temporele afwijkingen van autofixatie van de stijgbeugel en bijbehorende positieve en cognitieve symptomen bij schizofrenieGeschreven door Xu Liu et al. Schizofrenie Bulletin

een samenvatting

Ruimtelijke en temporele afwijkingen van autofixatie van de stijgbeugel en bijbehorende positieve en cognitieve symptomen bij schizofrenie

achtergrond en hypothese

Optische fixatie is een dynamisch proces, waarbij spontaan microsaccades en macrosaccades ontstaan. Deze fixatieve cysten zijn gevoelig voor structurele en functionele veranderingen van het cortico-cortico-cerebellaire circuit. Aangezien een disfunctioneel cortico-subcorticaal circuit bijdraagt ​​aan cognitieve en gedragsstoornissen bij schizofrenie, veronderstelden we dat patiënten met schizofrenie abnormale fixatieve afzettingen zouden vertonen en dat deze afwijkingen geassocieerd zouden zijn met klinische kenmerken.

studie ontwerp

Saccades werden gescoord van 140 medicijnnaïeve patiënten met schizofrenie in de eerste episode en 160 gezonde controles van dezelfde leeftijd tijdens tien afzonderlijke proeven met statische fixaties van zes seconden. Positieve en negatieve symptomen werden beoordeeld met behulp van de Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS). Cognitie werd beoordeeld met behulp van meet- en therapieonderzoek om de cognitie te verbeteren in de Schizophrenia Compatibility Cognitive Battery (MCCB).

Resultaten

Patiënten met schizofrenie vertoonden meer verticaal gefixeerde cysten dan controles, wat tot uiting kwam in meer verticale cysten met hoeken van ongeveer 90° en grotere verticale verschuiving van de horizontale blaasjes met hoeken van ongeveer 0° bij de patiënten. Fixatiesprays, vooral de horizontale sachets, vertoonden een langere duur, hogere climaxsnelheden en grotere amplitudes bij patiënten. Bovendien was een grotere verticale verschuiving van horizontaal hurken geassocieerd met hogere totale PANSS-scores en positieve symptomen bij patiënten, en een langere duur van horizontaal hurken was geassocieerd met een lager neurocognitief complex van MCCB, aandacht / alertheid en verwerkingssnelheid. Ten slotte, uitsluitend gebaseerd op vaste oogbewegingen, classificeerde het K-naaste buren-model patiënten met een nauwkeurigheid tot 85%.

Conclusies:

Onze resultaten onthullen spatio-temporele afwijkingen van fixatiezakjes en suggereren fixatiezakjes als een veelbelovende biomarker voor cognitieve en positieve symptomen en voor de diagnose van schizofrenie.