De omicron-variant van SARS-CoV-2 is mogelijk minder efficiënt in het infiltreren van de longen en het verspreiden van cel naar cel, vergeleken met andere versies van SARS-CoV-2. CoronavirusVroege studies van menselijke cellen in een laboratoriumschaal wijzen erop.
Dit kan helpen verklaren waarom sommige vroege gegevens uit landen als Zuid-Afrika en Engeland erop wijzen dat de stam minder ernstige ziekten veroorzaakt. Maar hoewel de ommicron misschien niet binnenvalt long cellen efficiënt, de nieuwe studie, dinsdag (21 december) gepubliceerd in de preprint-database bioRxiv, zorg ervoor dat de variabele de meeste .-bestanden vermijdt Antilichamen Gemaakt door volledig gevaccineerde personen.
Net als bij ander onderzoek demonstreerde het team een ”booster” dosis Pfizer Serum Het verhoogde de kracht van neutraliserende antilichamen voor gevaccineerde mensen aanzienlijk, “hoewel we in de loop van de tijd nog steeds een afname van de immuniteit zouden verwachten”, zegt senior auteur Ravindra Gupta, hoogleraar klinische microbiologie aan het Cambridge Institute of Therapeutic Immunology and Infectious Diseases, Hij zei in een verklaring.
Verwant: Coronavirusvarianten: feiten over ommicron, delta en andere COVID-19-mutaties
Het onderzoek is nog niet beoordeeld of gepubliceerd in een wetenschappelijk tijdschrift, maar de resultaten geven aan dat “omicron-mutaties aanwezig” virus Tweesnijdend zwaard: hij is beter geworden in ontwijken immuunsysteem, maar het kan een deel van zijn vermogen om ernstige ziekten te veroorzaken verloren hebben, “zei Gupta. Wetenschappers moeten echter nog steeds bevestigen dat deze resultaten van experimenten in laboratoriumschalen overeenkomen met wat er gebeurt bij menselijke patiënten, en dat omicron-mutaties daadwerkelijk de ernst van de infectie beïnvloeden ;
Gegevens uit Zuid-Afrika, Engeland en andere landen suggereren dat omicron-infectie gemiddeld minder ernstig kan zijn, maar baselineniveaus van immuniteit tegen natuurlijke infectie en immunisatie maken de interpretatie van deze bevindingen moeilijk, NPR. gerapporteerd.
Omicron bevat meer dan 30 mutaties in genen Deze code voor zijn stekelige eiwit, het deel van het virus dat zich aan cellen hecht om infectie te stimuleren, WordsSideKick.com eerder gerapporteerd. Daarvan coderen er 10 voor delen van het ‘receptorbindende domein’ (RBD), of het specifieke deel van het eiwit met weerhaken dat aan cellen kleeft.
Om te onderzoeken hoe deze plotselinge mutaties de interactie van het virus met cellen kunnen veranderen, ontwikkelden de onderzoekers synthetische virussen, pseudovirussen genaamd, die het omicron-spike-eiwit dragen. Ter vergelijking: ze creëerden ook pseudovirussen met het delta spike-eiwit en sommige met het Wuhan-1-eiwit, of het oorspronkelijke SARS-CoV-2-virus.
Het team wilde begrijpen hoe drie ommicron-specifieke mutaties in de zogenaamde polybase-splitsingsplaats (PBCS) het vermogen van het virus om cellen binnen te dringen beïnvloeden. Nadat het spike-eiwit de cel blokkeert, splitst of deelt PBCS zich, zodat genetisch materiaal van het virus de gastheercel kan binnendringen; Alfa- en delta-varianten dragen PBCS-mutaties waardoor ze gemakkelijker cellen kunnen binnendringen, volgens een eerdere studie van de onderzoekers, gepubliceerd op 8 juni in het tijdschrift. cel rapporten.
Omicron draagt vergelijkbare mutaties in zijn PBCS-genen, dus het team speculeerde dat het net zo gemakkelijk in cellen zou kunnen glippen als alfa en delta. Ze testten deze theorie door hun pseudovirussen te gebruiken om menselijke longcellen in laboratoriumschalen te infecteren, evenals longorganellen – driedimensionale clusters van cellen die zijn gemaakt om kenmerken van longen op ware grootte na te bootsen. Ze ontdekten dat, ondanks de verontrustende PBCS-mutaties, de omicron de longcellen en organoïden minder efficiënt binnendrong dan delta en in plaats daarvan meer op Wuhan-1 leek.
Delta presteerde ook beter dan Omicron in een tweede experiment. Pseudomonas-deltavirussen veroorzaken bij binnenkomst in de cel celfusie, een fenomeen dat aangrenzende cellen aan elkaar plakt en het virus zich snel tussen de cellen kan verspreiden. In hun rapport merken de onderzoekers op dat wijdverbreide cel-celfusie in de longen vaak wordt gezien in de acute COVID-19-context. In hun experimenten startte Omicron echter celfusie met minder efficiëntie dan delta, en dit leek het vermogen van het virus om te repliceren in longcellen te belemmeren.
(een aparte studie, ook niet peer-reviewed, bleek omicron efficiënter te repliceren dan delta in cellen van de bovenste luchtwegen, maar zelfs minder efficiënt dan de ouderstam van SARS-CoV-2 in longcellen.)
Verwant: 20 van de ergste epidemieën en epidemieën in de geschiedenis
“We verwachten dat hoe effectiever het virus onze cellen infecteert, hoe ernstiger de ziekte”, zei Gupta in de verklaring. “Het feit dat omicron niet zo goed is in het binnendringen van longcellen en dat het in vitro minder samensmeltende cellen met lagere infectieniveaus veroorzaakt, suggereert dat deze nieuwe variant minder ernstige longgerelateerde ziekten kan veroorzaken.”
Toekomstige studies zullen moeten bevestigen dat deze in vitro experimenten zich vertalen in: menselijk lichaam. Ondertussen bevestigen de antilichaamonderzoeken van het team dat om de bescherming tegen de variant te maximaliseren, Gupta zei dat mensen zo snel mogelijk boosterdoses moeten krijgen.
“Personen die slechts twee doses van het vaccin hebben gekregen – of erger nog, helemaal geen – lopen nog steeds het risico om COVID-19 op te lopen, en sommigen zullen ernstig ziek worden”, zei hij. “Het enorme aantal nieuwe gevallen dat we elke dag zien, versterkt de noodzaak voor iedereen om hun boosters zo snel mogelijk te krijgen.”
Oorspronkelijk gepubliceerd op WordsSideKick.com.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
