Een enorme komeet die in de ruimte is geëxplodeerd, is op weg naar de aarde • Earth.com

Een enorme komeet die in de ruimte is geëxplodeerd, is op weg naar de aarde • Earth.com

Een enorme koude vulkanische komeet, drie keer zo groot als de Mount Everest, is in de ruimte geëxplodeerd en koerst nu snel richting de aarde, melden wetenschappers. Er is echter geen reden tot bezorgdheid: de komeet zal niet met ons in botsing komen. In plaats daarvan wordt verwacht dat het op 21 april 2024 met het blote oog zichtbaar zal zijn rond het punt dat het dichtst bij de aarde ligt.

Cryovulkanische komeet

Dit hemellichaam, genaamd 12P/Pons-Brooks, is een koude vulkanische komeet. Dergelijke kometen zijn interessant. Ze hebben een vaste kern die zich uitstrekt over 30 km en bestaat uit een mengsel van ijs, stof en gassen.

Deze ingrediënten kunnen worden vergeleken met de koolzuur in een frisdrankfles. Terwijl de zon de komeet opwarmt, wordt de druk in het cryogene magma opgebouwd totdat stikstof en koolmonoxide exploderen, waardoor ijsfragmenten door brede scheuren in de buitenste laag van de komeet worden geschoten.

12B/Pons Brooks

Opmerkelijk genoeg is dit explosieve evenement het tweede evenement voor Bonus Brooks in een periode van slechts vier maanden.

Vanuit telescopische waarnemingen gaf deze terugkerende explosie de komeet een uiterlijk dat deed denken aan enorme peulen. Sommigen hebben zelfs opgemerkt dat de vorm ervan op griezelige wijze het iconische Millennium Falcon-schip uit de Star Wars-filmreeks weerspiegelt.

Halley’s komeet

Qua grootte staat deze komeet op één lijn met de beroemde komeet van Halley. De laatste keer dat aardbewoners hem zonder telescopische hulp zagen, was in 1954. Vanwege zijn 71 jaar durende baan om de zon wordt hij een ‘Halley-type komeet’ genoemd.

Ter context: het duurt ongeveer 75 jaar voordat de legendarische komeet van Halley zijn baan om de zon bereikt, terwijl de meeste kometen doorgaans duizenden jaren nodig hebben.

READ  Astronomen hebben een witte dwerg ontdekt die zo massief is dat hij zou kunnen instorten

Ontmoeting van dichtbij

Terwijl Ponce Brookes in april 2024 de aarde het dichtst nadert, kunnen skywatchers ook in mei en juni 2024 een traktatie te wachten staan, waarbij de maximale helderheid op 2 juni 2024 wordt verwacht.

Na deze nauwe ontmoeting zal de komeet aan een terugreis beginnen naar de verre delen van ons zonnestelsel, met zijn volgende verwachte terugkeer in 2095.

Sterrenbeeld Hercules

Voor degenen die Pons Brooks graag willen zien, bevindt de komeet zich momenteel in het sterrenbeeld Hercules. Waarnemers moeten in oost-noordoostelijke richting kijken, dat wil zeggen ongeveer 36 graden boven de horizon. Terwijl de vulkaan zijn reis naar onze planeet voortzet, worden er meer vulkaanuitbarstingen verwacht, mogelijk van grotere omvang.

29P/Schwassmann-Wachmann

Pons Brooks is echter niet de stormachtigste vulkanische komeet in onze kosmische omgeving. Dit adres gaat naar 29P/Schwassmann-Wachmanndie met een verbazingwekkende snelheid van 42.000 kilometer per uur rond de zon achter Jupiter draait.

Er wordt aangenomen dat deze 60 km brede ijsreus ongeveer twintig keer per jaar uitbarst. In december 2022 vertoonde 29P op een verbluffende wijze de krachtigste uitbarsting in bijna twaalf jaar, waarbij bijna een miljoen ton ijzig magma het universum in werd gespoten.

Meer over ijzige vulkanische kometen

Cryovolkanen, een fascinerend geologisch fenomeen, verwijzen naar de uitbarsting van vluchtige materialen zoals water, methaan of ammoniak in plaats van naar gesmolten gesteente. Wanneer dit gebeurt op kometen, zoals bij 12p/Pons-Brooks hierboven besproken, leidt dit tot verbluffende vergezichten in de ruimte en biedt het unieke inzichten in deze hemellichamen.

Cryovulkanische kometen spelen, hoewel niet zo vaak besproken als hun traditionele tegenhangers, een cruciale rol in onze voortdurende verkenning en begrip van de buitenwerelden van het zonnestelsel.

READ  Viering van zwarte gaten ontdekt in het galactische spinnenweb

Vorming van ijzige vulkanische kometen

Zoals we eerder hebben besproken, vinden koude vulkanische kometen hun oorsprong in de koude buitenste gebieden van het zonnestelsel, waar de temperaturen laag genoeg zijn om vluchtige verbindingen te bevriezen. Deze kometen bevatten een mengsel van waterijs, ammoniak, methaan en andere bevroren gassen, samen met stof- en steendeeltjes.

De opwindende ontdekking van cryovulkanen op kometen heeft veel te danken aan de vooruitgang in de ruimteverkenningstechnologie. Beeldvorming en spectroscopie met hoge resolutie van missies zoals NASA diepe impact Het stelde wetenschappers in staat deze ijsexplosies in detail te observeren.

Het detecteren van het proces van cryovulkanisme

Cryovulkanisme waargenomen op kometen is een proces dat wordt beheerst door interne en externe factoren. Wanneer een koude vulkanische komeet de zon nadert, zorgt zonnewarmte ervoor dat de oppervlaktetemperatuur stijgt. Deze hitte dringt door in de korst van de komeet, waardoor de bevroren vluchtige stoffen eronder sublimeren. De druk van deze gassen neemt toe totdat het oppervlak barst, waardoor gas en ijzige deeltjes de ruimte in worden geblazen, waardoor een miniatuurversie ontstaat van vulkaanuitbarstingen die we op aarde zien.

Het uitgestoten materiaal vormt een troebel omhulsel dat bekend staat als de coma rond de kern van de komeet, en de druk van zonnestraling vormt het tot de prachtige staarten die kenmerkend zijn voor kometen. Deze dynamische en opwindende gebeurtenissen veranderen de fysieke structuur van de komeet en hervormen soms het oppervlak bij elke baan om de zon.

Koude vulkanische kometen zijn kosmische laboratoria

Koude vulkanische kometen fungeren als kosmische laboratoria en bieden een kijkje in de omstandigheden in het vroege zonnestelsel. Vluchtige verbindingen die vrijkomen tijdens cryovulkaanuitbarstingen zijn primitief van aard en zijn sinds de vorming van het zonnestelsel bewaard gebleven in de ijzige komeetkern.

READ  Mechanisme achter geurverlies met COVID-19 onthuld

Analyse van deze materialen helpt wetenschappers de basiselementen van zonnestelsels te begrijpen en misschien te ontdekken of kometen een rol hebben gespeeld bij het leveren van water en levensondersteunende organische verbindingen op aarde.

Toekomstige verkenningen en expedities

De nieuwsgierigheid rond ijskoude vulkanische kometen heeft geleid tot voorstellen voor toekomstige ruimtemissies. Wetenschappers willen sensoren naar deze kometen sturen, de koude vulkanische activiteit nauwkeurig bestuderen en zelfs monsters naar de aarde terugsturen voor gedetailleerde analyse. Dergelijke missies zouden ongekende informatie kunnen opleveren over de vorming en evolutie van het zonnestelsel, de omstandigheden die leiden tot cryovulkanen en de mogelijkheid om buitenaards leven te detecteren in ijsuitbarstingen.

Cryovulkanische kometen dagen onze traditionele opvattingen over vulkanische activiteit uit en vergroten ons begrip van buitenaardse geologische verschijnselen. Ze herinneren ons aan de uitgestrektheid en diversiteit van het universum en benadrukken dat zelfs bekende processen zoals vulkanische activiteit ongebruikelijke vormen kunnen aannemen in buitenaardse omgevingen. Door deze ijzige rovers te blijven bestuderen en verkennen, kan de mensheid enkele van de diepste mysteries over het universum en onze plaats daarin oplossen.

Vind je het leuk wat ik lees? Abonneer u op onze nieuwsbrief en ontvang boeiende artikelen, exclusieve inhoud en de laatste updates.

Bezoek ons ​​op EarthSnap, een gratis app die u wordt aangeboden door Erik Ralls en Earth.com.

You May Also Like

About the Author: Tatiana Roelink

'Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.'

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *