Een 3D-geprinte relativiteitsruimteraket faalt onmiddellijk na de lancering

Terran 1, een raket ontworpen en gebouwd door Relativity Space, kreeg een storing kort na het opstijgen vanaf het lanceerplatform in Cape Canaveral, Florida, laat op woensdagavond. Tijdens een demonstratiemissie vervoerde de raket geen mensen of klanten en raakte niemand gewond.

Het voertuig werd aangedreven door negen 3D-geprinte motoren en zou de eerste raket zijn die ooit in een baan om de aarde zou worden gelanceerd met vloeibaar methaan als brandstof. Tijdens een webcast van de vlucht op woensdag zweefde de raket op een kolom van witte vlammen die blauw oplaaide toen hij de ruimte in schoot.

Maar ongeveer vier minuten na de vlucht, kort nadat de eerste trap van de raket eraf viel, zei Clay Walker, lanceermanager voor Relativity Space, in de webcast van het bedrijf dat er een “T-plus anomalie met de tweede trap” was opgetreden, wat betekent dat er een probleem met de tweede trap van de raket, die zijn lading in een baan om de aarde moest brengen.

De webcast-hosts van het bedrijf zeiden dat aanvullende details over het probleem op een later tijdstip zullen worden aangekondigd.

Na het succes van Elon Musk’s SpaceX, storten investeerders geld in nieuwe ruimtevaartbedrijven. Een aantal van deze bedrijven hebben interplanetaire ambities, waaronder Relativity Space, dat vorig jaar aankondigde samen te werken met een ander bedrijf genaamd Impulse Space om een ​​privé-ruimtemissie naar Mars te sturen, met als doel het bedrijf van Mr. Musk naar de Rode Planeet te verslaan.

Maar veel beginnende ruimtevaartbedrijven ondervinden moeilijkheden bij hun eerste pogingen om in een baan om de aarde te komen. In januari faalde een Virgin Orbit-ruimtevaartuig na een uur vliegen; bedrijf sindsdien vertrekkende medewerkers. een ander bedrijf, ABL Luchtvaartsystemen, verloor zijn eerste raket vlak na het opstijgen vanaf een basis in Alaska. Zelfs gevestigde raketmakers verliezen nieuwe raketten tijdens hun eerste vlucht. Eerder deze maand faalde een nieuwe raket, gebouwd door Mitsubishi Heavy Industries voor de Japan Aerospace Agency, die al tientallen jaren raketten produceert, minuten na zijn eerste vlucht en verloor de satelliet die hij wilde inzetten.

De Relativity Flight van woensdag verloor geen klantsatelliet. De enige lading was een wielvormig object, het eerste dat werd gemaakt door Relativity 3D-printers, dat was om het vermogen van de raket te demonstreren om een ​​lading in een baan om de aarde te brengen.

De vlucht, die het bedrijf Good Luck, Enjoy of GLHF heeft genoemd, was de derde lanceringspoging van het bedrijf in de afgelopen twee weken. De vorige twee releases zijn kort voor de lancering geannuleerd vanwege een groot aantal technische problemen.

Tijdens de lancering van woensdag heeft het bedrijf Let op enkele oriëntatiepunten bereikt door de raket. Het was de eerste keer dat een 3D-geprinte raket “max-q” had bereikt, het punt waarop een voertuig de sterkste spanningen ervaart, en ook fasescheiding, wanneer de booster die werd gebruikt om op te stijgen, van de tweede trap van het voertuig valt.

Relativity Space is een van een aantal nieuwe bedrijven die kleine draagraketten maken en testen: raketten die kleinere ladingen van ongeveer twee ton of minder kunnen dragen, meestal met een bestemming in een lage baan om de aarde.

Met een hoogte van 110 voet valt de Terran 1 in die categorie “kleine lancering” en is gepland om de voorloper te zijn van een veel groter, herbruikbaar lanceerplatform, de Terran R, die het bedrijf binnenkort hoopt te testen.

Om deze raketten te maken, heeft Relativity Space enorme 3D-printers ontwikkeld in Long Beach, Californië, die robotarmen gebruiken om motoren en andere onderdelen te maken van metaallegeringen die bestand zijn tegen de hitte en druk van brandende raketbrandstof.

Conventionele fabricageprocessen vertragen vaak het bouwproces van een raket. Maar met 3D-printers, die code omzetten in fysieke objecten, kunnen ingenieurs sneller van ontwerp naar testen gaan. In plaats van een geheel nieuw onderdeel te moeten maken, kunnen ingenieurs printers gewoon opdracht geven bestaande onderdelen te vergroten of op andere manieren aan te passen.

Om deze reden zijn er veel 3D-geprinte onderdelen in moderne raketten. Maar Relativity Space behandelt 3D-printers als een one-stop-shop voor bijna al zijn raketten. Ongeveer 85 procent van de massa van de Terran 1 wordt gemaakt met behulp van 3D-printers en elke raket kan in 60 dagen uit het niets worden gemaakt.

Relativiteit is een van de vele bedrijven die raketten bouwen om in een baan om de aarde te lanceren met behulp van vloeibare zuurstof en vloeibaar methaan als drijfgassen. In het verleden vertrouwden de meeste raketten op waterstof of kerosine als brandstof. Methaan – het primaire bestanddeel van vloeibaar gas – is gemakkelijker op te slaan dan waterstof en biedt betere prestaties dan kerosine. Starship, de raket van de volgende generatie die SpaceX maakt voor missies naar de maan en Mars, zal vergelijkbare brandstof gebruiken.

Carissa Christensen, oprichter en CEO van ruimteanalysebedrijf BryceTech, merkte op dat van de honderden ruimte-startups die de afgelopen jaren zijn gemaakt, er maar een paar het lanceerplatform hebben gehaald. Dat alleen al onderscheidt Relativity Space van de vele andere particuliere bedrijven die racen om raketten te lanceren. Het toont “iets van een proof-of-point voor de investeringsthese”, zei Christensen eerder deze maand in een interview.

En Christensen viert de poging tot lancering, of die nu is gelukt of niet.

“Het is een stap op weg naar een complex technisch systeem”, zei ze over de Terran 1-vlucht. “Slagen of falen, ze zullen er iets van leren.”