De mensheid heeft onlangs een orbitale kogel met minder marge ontweken dan we dachten.
In de vroege uren van 28 februari maakten de dode Russische spionagesatelliet Cosmos 2221 en NASA's TIMED-ruimtevaartuig, dat sinds 2001 de atmosfeer van de aarde bestudeert, een ongemakkelijk nauwe baan in een baan, waarbij ze binnen slechts 20 meter van beide kwamen. laatst.
Dat was in ieder geval de eerste schatting. Uit andere onderzoeken bleek dat scheren eigenlijk dichterbij kwam, aldus plaatsvervangend beheerder van de NASA, Pam Milroy.
“Onlangs hebben we door analyse ontdekt dat de pas minder dan 10 meter was [33 feet] “Afgezien daarvan – binnen rigide lichaamsparameters voor beide satellieten”, zei Milroy op 9 april tijdens een presentatie op het 39e Space Symposium in Colorado Springs.
“Het was erg schokkend op persoonlijk vlak, maar ook voor ons allemaal bij NASA”, zei ze, eraan toevoegend dat de ontmoeting “ons allemaal echt bang maakte.”
Verwant: 7 geweldige ideeën voor het opruimen van ruimteafval
“Als de twee satellieten met elkaar in botsing waren gekomen, zouden we een aanzienlijke hoeveelheid puin hebben zien ontstaan: kleine fragmenten die tienduizenden kilometers per uur afleggen, wachtend om een gat in een ander ruimtevaartuig te blazen, wat mogelijk mensenlevens in gevaar zou kunnen brengen”, legde ze de bezorgdheid uit.
Dit is niet alleen een theoretische kwestie. In augustus 2021 werd de Chinese militaire satelliet Yunhai 1-02 bijvoorbeeld getroffen door een stuk ruimteschroot – blijkbaar onderdeel van het puin van de Zenit-2-raket die in 1996 de Russische Tselina-2-spionagesatelliet lanceerde.
Hoewel dergelijke botsingen nog steeds zeldzaam zijn, komen bijna-ongelukken zoals degene die TIMED overleefde steeds vaker voor, naarmate de baan van de aarde steeds drukker wordt.
Momenteel cirkelen er ongeveer 11.500 satellieten rond onze planeet, waarvan er 9.000 operationeel zijn. Dat meldt de Europese Ruimtevaartorganisatie (IS EEN). Overigens maakt meer dan de helft van deze functionele voertuigen deel uit van het Starlink-breedbandnetwerk van SpaceX; Het enorme, groeiende sterrenbeeld bestaat momenteel uit Bijna 5.800 satellieten.
Maar dat is slechts een deel van het plaatje. Volgens schattingen van ESA bevinden zich ongeveer 36.500 stukken ruimteschroot van minstens 10 centimeter breed in de baan van de aarde, en meer dan 130 miljoen stukken van minstens 1 millimeter breed.
Zoals Milroy opmerkte, zouden zulke kleine fragmenten van puin satellieten en het Internationale Ruimtestation (ISS) kunnen beschadigen, gezien de betrokken snelheden. In de baan van het Internationale Ruimtestation, op een hoogte van ongeveer 400 kilometer, bewegen objecten met een snelheid van ongeveer 28.160 kilometer per uur – ver weg van de aarde. Sneller dan welke kogel dan ook.
Milroy voegde eraan toe dat NASA door de jaren heen heeft gewerkt aan het helpen verlichten van het ruimteafvalprobleem. Ze citeerde bijvoorbeeld het werk van het agentschap twintig jaar geleden om ‘gezond verstand-praktijken’ te helpen implementeren, zoals het passief maken van de bovenste trappen van raketten in een baan om de aarde – een proces dat onder andere inhoudt dat de resterende brandstof wordt afgevoerd om de explosiviteit ervan te verminderen. Mogelijk.
Milroy zei dat het bureau meer wil doen. Deze groeiende impuls omvat een geïntegreerde ‘Space Sustainment Strategy’, waarvan NASA het eerste deel publiceerde op de dag dat Milroy sprak.
“De Space Sustainability Strategy is ontwikkeld onder leiding van een Interagency Advisory Council en richt zich op de vooruitgang die NASA kan boeken bij het meten en evalueren van de duurzaamheid van de ruimte in een baan om de aarde, het identificeren van kosteneffectieve manieren om duurzaamheidsdoelen te bereiken en het katalyseren van de adoptie van duurzame praktijken. door middel van technologie en beleidsontwikkeling.” “En verhoog de inspanningen om informatie te delen en te ontvangen met de rest van de mondiale ruimtevaartgemeenschap.” zei hij in een verklaring van 9 april.
De duurzaamheidsstrategie van NASA zal uiteindelijk vier domeinen omvatten: de aarde, de baan om de aarde, de maanruimte (het gebied nabij en rond de maan) en de diepe ruimte. Het eerste deel van 35 pagina's richt zich op duurzaamheid in een baan om de aarde, aldus functionarissen van het agentschap.
U kunt meer leren over de duurzaamheidsstrategie en het eerste deel lezen via NASA hier.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
