Langebaanschaatsen kan een beetje stil zijn als het om lange races gaat. Bij die evenementen lopen atleten rond de ijsbanen, armen rustend op hun rug terwijl ze alleen maar tegen de klok racen.
Het massastartevenement, dat debuteerde op de Olympische Spelen van 2018, verfrist de zaken aanzienlijk. In de race van ongeveer vier mijl zijn 20 of meer schaatsers tegelijkertijd op het ijs, tekenen en schermen voor positie. Op je rijstrook blijven? Niet in de massastart.
En in deze games zou de Amerikaan, Joey Mantia, de mannencompetitie kunnen winnen. (Schaatser Ian Quinn, 28, die zijn Olympisch debuut maakt, zal ook het ijs opgaan voor het Amerikaanse team.)
Zelfs schaatsliefhebbers geven toe dat massastart spannender is dan traditionele sportraces. “Ik loop nu ongeveer zes jaar lang hard en ik hou van de sport, maar het is soms moeilijk om naar te kijken”, zei Mantia in 2018.
Mantilla, 36, begon met lijnschaatsen, een sport waarbij bijna elke race een groepsstart is. Maar hij staat zaterdag tegenover een geduchte tegenstander: de Belg Bart Swings, een zilveren medaillewinnaar die ook een lange en indrukwekkende skicarrière achter de rug heeft.
Als de race met een grote afstand wordt gewonnen, kan de swing als eerste de lijn bereiken. Maar als het een laatste foto was, zou Mantilla, de snellere loper van de twee mannen, misschien in het voordeel zijn.
Mantia deed dinsdag ook mee met de Verenigde Staten in de ploegenachtervolging bij het schaatsen, waarbij de Amerikanen het brons eindigden en hun tweede schaatsmedaille mee naar huis namen op deze Olympische Spelen.
Aan de vrouwenkant van het team is er één duidelijke favoriet: Irene Scoten uit Holland. Ze heeft bij deze wedstrijden al de 3000m en 5000m gewonnen en zal waarschijnlijk de eerste zijn die de finishlijn bereikt, ongeacht hoeveel andere hardlopers zich op het ijs bevinden.
‘Social media-expert. Bekroonde koffie-nerd. Algemene ontdekkingsreiziger. Probleemoplosser.’
