Stijgende temperaturen versnellen het verlies van gletsjers in de Himalaya

Nieuw onderzoek door wetenschappers in Nepal bevestigt dat ijs en sneeuw op ’s werelds hoogste bergen verdwijnen als gevolg van stijgende temperaturen, en sneller dan eerder werd gedacht. verslag uit Internationaal centrum voor geïntegreerde bergontwikkeling In Kathmandu bleek dat gletsjers in het Hindu Kush-Himalaya-gebergte tussen 2010 en 2019 65 procent sneller smolten dan in het voorgaande decennium.

Deze ontdekking draagt ​​bij aan een groeiend aantal bewijzen dat de gevolgen van klimaatverandering versnellen en dat sommige veranderingen onomkeerbaar zullen zijn.

Bijna twee miljard mensen die in meer dan een dozijn landen in het bergachtige gebied of in rivierdalen stroomafwaarts wonen, zijn voor hun watervoorziening afhankelijk van smeltende sneeuw en ijs. Smeltende gletsjers destabiliseren het landschap en verhogen het risico op gevaren zoals overstromingen en aardverschuivingen. Door deze snelle veranderingen worden veel van de unieke dieren in het wild in de regio samengeperst tot kleinere, gevaarlijkere habitats. Voor sommige ongelukkige soorten is het al te laat.

zei Miriam Jackson, een cryosferische onderzoeker bij het International Center for Integrated Mountain Development en een van de auteurs het verslag. “Slechts een paar decennia geleden tot het laatste decennium zijn er zeer grote veranderingen geweest. En ik denk dat dit voor veel mensen een verrassing is dat de dingen zo snel gaan.”

Dr. Jackson en haar collega’s bestudeerden een gebied van ongeveer 1,6 miljoen vierkante mijl dat ze de Hindu Kush Himalaya noemen, dat zich uitstrekt van Afghanistan in het westen tot Myanmar in het oosten. Hun onderzoek is gedeeltelijk gefinancierd door de federale regeringen van verschillende landen in de regio, die ernaar streven te begrijpen hoe klimaatverandering hun natuurlijke hulpbronnen beïnvloedt en hoe hun burgers zich kunnen aanpassen.

Een tweede rapport dat dinsdag is vrijgegeven door de Wereld Meteorologische Organisatie en de Copernicus Climate Change Service van de Europese Unie registreerde ook een aanzienlijk verlies aan gletsjers. In 2022 zullen de gletsjers in de Europese Alpen in één jaar tijd een recordhoeveelheid ijsmassa verloren gaan, volgens De toestand van het klimaat in Europa 2022.

Het nieuwe Himalayan-rapport actualiseert het werk dat in 2019 door dezelfde groep is gepubliceerd, waarin werd vastgesteld dat zelfs in het meest optimistische geval dat de gemiddelde opwarming van de aarde beperkt blijft tot 1,5°C in vergelijking met pre-industriële niveaus, de Hindu Kush-Himalaya’s minstens een derde van hun waarde zijn gletsjers. Die schatting blijft hetzelfde, maar verbeterde satellietgegevens hebben sindsdien nauwkeurigere metingen mogelijk gemaakt van hoeveel gletsjers in de regio al zijn geslonken, en betere projecties van hoe snel ze kleiner worden dan 1,5 graden opwarming.

“Technisch gezien vind ik het verbazingwekkend”, zegt Marco Tedesco, een professor in de mariene geologie aan de Columbia University die niet betrokken was bij het onderzoek. Dr. Tedesco prees ook de focus van het nieuwe rapport op de sociale en ecologische gevolgen van snel smeltende gletsjers. Hij zei dat het een welkom teken is dat de publieke belangstelling voor het broeikaseffect verschuift van een enge wetenschappelijke focus op fysieke veranderingen naar een breder begrip van hoe deze veranderingen mensen over de hele wereld beïnvloeden.

Terwijl deze berggletsjers krimpen, zal het smeltwater ook krimpen – voor een korte tijd. Het systeem zal uiteindelijk een punt bereiken, ongeveer rond 2050, aldus het rapport, wanneer de gletsjers zo sterk zijn geslonken dat hun smeltwater begint te slinken. Onderzoekers noemen dit omslagpunt ‘piekwater’.

De timing en locaties van smeltwater in de regio zullen ook veranderen.

“Er zal op sommige plaatsen veel water zijn en op sommige plaatsen zal er heel weinig water zijn”, zegt Santosh Nepal, een onderzoeker aan het International Water Management Institute en een andere auteur van het rapport.

Op dit moment zal smeltwater eerder in het jaar beschikbaar komen. Dr. Nepal voorspelt dat als de klimaatverandering de neerslagpatronen over de hele wereld grillig maakt, mensen in de Hindu Kush-Himalaya-regio meer op smeltwater dan op regenwater zullen vertrouwen – hoewel op dit smeltwater pas na 20 of 30 jaar kan worden vertrouwd.

Terwijl gletsjers smelten, zijn er andere gevaren voor mensen. Natuurlijke gevaren, die al een feit zijn in het leven in de bergen, zullen alleen maar erger worden. Erosie van berghellingen en hellingen zou het toneel vormen voor trapsgewijze rampen zoals overstromingen en aardverschuivingen wanneer zich plotselinge schokken in het systeem voordoen, zoals aardbevingen.

Dr. Nepal zei dat de systemen voor paraatheid en reactie op noodsituaties in de regio “niet zijn ontworpen om dit soort rampen aan te pakken”.

Evenzo zijn ecosystemen in de Himalaya Hindu Kush-regio niet voorbereid op de veranderingen die al aan de gang zijn. Een aantal wetenschappelijke studies geven aan dat sommige soorten uniek zijn voor met name de regio vlindersal uitgestorven. Kikkers en andere amfibieën lopen ook een groot risico.

Het was “echt schokkend voor ons om te zien hoe de gegevens zich opstapelden terwijl ze studies uit de hele Himalaya samenstelden”, zegt Sunita Chaudhary, een ecosysteemonderzoeker bij het International Center for Integrated Mountain Development en een andere auteur van het rapport. Dr. Chaudhary’s team concludeerde dat tegen 2100 een kwart van de planten, dieren en andere levensvormen die alleen in de regio voorkomen, “uitgeroeid” zou kunnen zijn, eraan toevoegend dat vooral het Indiase deel van de Himalaya zou worden getroffen. .

Onderzoekers zeiden dat hoewel het te laat is om sommige soorten te redden, er nog tijd is om de vele dieren te helpen, evenals de miljoenen mensen wier leven radicaal is veranderd door het verlies van gletsjers. Hun rapport bevat een reeks beleidsaanbevelingen, waaronder formele bescherming van hotspots op het gebied van biodiversiteit; samenwerking stimuleren tussen experts in afzonderlijke sectoren van de economie, zoals landbouw en water; en aanvullend onderzoek naar gerelateerde onderwerpen zoals permafrost.