“ Ik zou graag willen dat mijn kinderen opgroeien om het Zwitserse voetbalteam te steunen ”

Zwitserland staat bekend om zijn neutraliteit. Het kleine Alpenland was ook neutraal toen Eogan O’Sullivan en zijn Britse vrouw besloten waar ze het gezin groot zouden brengen.

“Het was logisch dat we naar een neutraal land zouden gaan in termen van een plek waar we samen een leven konden opbouwen”, zegt O’Sullivan, die opgroeide in Greystones, Co Wicklow. Het stel woont nu buiten Genève waar hij voor zichzelf werkt als communicatieadviseur met een passie voor muziek. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst in een bar in Parijs waar hij optrad.

“In 2002 besloot ik om met mijn gitaar te beginnen en een geweldig jaar muzikant te worden”, zegt O’Sullivan. Daarvoor maakte hij deel uit van het team dat Lyric FM oprichtte bij RTÉ in 1999. Hij bracht ook een jaar door in Zwitserland met een beurs om uitzendbeheer te studeren.

Nadat hij het daarna moeilijk vond om zich weer in RTÉ te vestigen, besloot hij de muziek een kans te geven, maakte een demo-cd en ging op pad.

“In Parijs speelde ik elke avond van de week in een andere Ierse pub”, herinnert O’Sullivan zich. Van daaruit zong hij op cruiseschepen in de Oostzee en in tavernes in Kopenhagen en Berlijn voordat hij door de Verenigde Staten reed.

“Ik heb veel geleerd. Ik ontmoette de vrouw die nu mijn vrouw is, en ik wist dat ik van Europa houd, en ik voelde me aangetrokken tot Europa.”

Hij leerde ook dat muziek als een fulltime feest een uitdaging kan zijn.

“Je moet hard werken, en dan heb je geluk nodig, anders wordt het een echte sleur. Als je van muziek houdt, denk ik dat het beste advies is om iets anders te vinden dat je kunt doen om de kost te verdienen, zodat je verliefd blijft met muziek.”

Skiën en fietsen

Na hun terugkeer naar Zwitserland in 2004 om een ​​rol te spelen in de mediasector, hebben O’Sullivan en zijn vrouw nu vijf jaar in Genève doorgebracht. “We hebben een geweldige tijd gehad met skiën en fietsen door de wijngaarden.”

Dit volgde op een nieuwe spreuk voor het paar in Amsterdam voordat ze besloten dat Zwitserland hun thuis zou kunnen zijn.

“Nederland ging niet werken omdat je de taal nooit kunt leren. Het is voor ouders onmogelijk om Nederlands met je te spreken bij de poort van de school, omdat hun Engels een miljoen keer beter is dan je Nederlands. Ik vind dat je niet volledig kunt integreren in een land als je niet kunt deelnemen. Die informele gesprekken zijn in de lokale taal. ”

Zwitserland was een plaats waar ze wederzijdse vrienden en carrièremogelijkheden hadden, en de kans was groter dat ze de lokale bevolking waren. Kort na hun terugkeer werd hun zoon geboren en kochten ze een huis tussen Genève en Lausanne.

“We hebben vrienden die deel uitmaken van de internationale gemeenschap van Genève, maar we hebben hier kinderen op de plaatselijke school en we hebben enkele Zwitserse vrienden en we doen ons best om betrokken te raken bij het lokale leven. Het voelt echt thuis”, zegt O’Sullivan.

Ze noemen zichzelf geen expats. “Ik zou willen dat mijn kinderen opgroeien om het Zwitserse voetbalteam te steunen. Internationale scholen geven les aan een geweldige groep kinderen met een internationaal perspectief, maar dat is niet wat we wilden.”

“Een van de dingen die mensen aantrekken om hier te wonen, is het fijne leven – dure horloges, luxe auto’s en luxe skiresorts, maar dat ben ik niet. Wat ik leuk vind, is de manier waarop de democratie werkt en de manier waarop de samenleving is opgebouwd.”

Hij zegt dat de belastingen gedeeltelijk aan het plaatselijke dorp worden betaald, gedeeltelijk aan het kanton, het district, en gedeeltelijk aan de federale overheid. Hoewel dingen langzaam kunnen gebeuren, wordt het ook democratisch gedaan en worden veel beslissingen lokaal genomen. “Dingen werken en mensen voelen zich rechteloos, en ze voelen zich geïnvesteerd in hun lokale gemeenschap. Ik denk dat je meer macht voelt over je leven hier.”

Muziek en sport

Door voor zichzelf te werken, kan hij zijn klanten en werktijden kiezen. “Normaal gesproken heb ik de vrijheid om in Ierland naar huis te gaan of de kinderen te helpen, en heb ik tijd voor andere projecten op het gebied van muziek en sport.”

Een van deze projecten was het schrijven van Moi Aussi, een lied dat hij moest schrijven voor een Zwitserse liefdadigheidsinstelling die is opgericht door een Ierse vrouw die daar woont om de integratie van mensen met het syndroom van Down in de samenleving aan te moedigen. De titel zou kunnen betekenen ‘ik ook’, ‘ik ook’ of ‘net als jij’, zegt hij.

Een videoclip van families die lip-sync met het nummer dat in maart werd uitgebracht op Wereld Downsyndroomdag, is ontstaan ​​met tienduizenden re-engagementen. Hij heeft gehoord dat scholen in Frankrijk en Canada ze gebruiken om inclusie te onderwijzen. “De droom is dat kinderen in de eerste of tweede klas het recht van doorgang hebben om dit lied te leren.”

En de boodschap resoneert nog meer. “Normaal zong ik in bars en concerten, en daarna kwamen mensen altijd naar me toe en zeiden: ‘Dat liedje heeft me echt geraakt – het gaat over immigranten, nietwaar? Of het gaat over angst, nietwaar? ‘Is dat niet?’ De boodschap zegt: “Ik besta ook, sluit mij niet uit van de samenleving.”

Vergeleken met de reactie van Ierland op de pandemie, zegt hij dat de Zwitsers misschien iets meer de voorkeur hebben gegeven aan economie dan aan de volksgezondheid. Het land grenst aan vijf andere landen en veel gezondheidswerkers steken de grens over naar Zwitserland om elke dag te werken.

“We hebben nooit geografische beperkingen gehad; scholen sloten maar zeven weken; iedereen werkte vanuit huis. Ik voelde dat het psychologisch gemakkelijker was. Wie zegt wie er ongelijk heeft en wie gelijk heeft. Ik kan het niet zeggen.”

Hij zegt dat Zwitserland geen lid is van de Europese Unie, wat het kijken naar een Brexit interessant maakte.

“Het is vreemd dat we buiten de Europese Unie komen te wonen, maar ik voel me hier niet minder Europeaan. We zijn misschien meer geïntegreerd in de Europese Unie dan de Britten beseffen. Er zijn handelsovereenkomsten, dus de meeste regels in de EU zijn van toepassing. in Zwitserland.

Wat betreft alle regels waar Brexit-aanhangers zich zorgen over maakten, gelden deze regels ook in Zwitserland. Dit is hier niet zonder controverse. ”