Het menselijk genoom overlapt meestal met Neanderthalers en andere menselijke voorouders

Mensen denken graag dat ze speciaal zijn, maar onze genen suggereren dat dit verre van waar is.

Niet meer dan 7% van het menselijk genoom is uniek voor Homo sapiens, volgens een onderzoek Het werd vrijdag gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances.

We delen de resterende stukjes van ons genetisch materiaal met andere menselijke voorouders, of mensachtigen, waaronder onze Neanderthaler en Denisovan neven die voor het eerst werden ontdekt in Oost-Azië.

“De evolutionaire stamboom laat zien dat er regio’s in ons genoom zijn die ons uniek menselijk maken”, vertelde Richard Green, directeur van het paleobiologielaboratorium aan de Universiteit van Californië, Santa Cruz en co-auteur van de nieuwe studie, aan Insider. “Nu hebben we daar een index van, wat een verrassend klein deel van het genoom is.”

Antropologen wisten al dat onze voorouders mensachtigen waren Alle interactie en reproductie De uitwisseling van genen en steentechnologieën die de evolutie van onze soort hebben veranderd. Maar deze nieuwe bevindingen onderstrepen verder hoe vaak een dergelijke vermenging heeft plaatsgevonden in de afgelopen 300.000 jaar, sinds het verschijnen van de eerste bekende groep moderne mensen.

“Overal waar we kijken, is mixen helemaal geen uitzondering, maar de regel,” zei Green.

Genetisch bewijs suggereert dat onze voorouders gekruist zijn met mysterieuze mensachtigen

Neanderthaler familie

Een tentoonstelling over het leven van een Neanderthaler-familie in een grot in het Neo-Neanderthaler Museum in de noordelijke stad Krapina, Kroatië, 25 februari 2010.

Reuters / Nikola Sulic


Om de stamboom van mensachtigen te bouwen, heeft het team van Greene de genomen van 279 moderne mensen – bemonsterd van mensen van over de hele wereld – gesequenced en vergeleken met de oude genomen van een Denisovan en twee Neanderthalers. Vervolgens gebruikten de onderzoekers een computeralgoritme om te bepalen hoe elk van deze individuen zich tot elkaar verhield.

De analysetool, die volgens Green jaren nodig had om te ontwikkelen, hielp te onderscheiden welke delen van het menselijk genoom vrij zijn van vermenging – wat betekent dat deze combinaties van genen niet worden gezien bij Neanderthalers of Denisovans.

Het algoritme bracht ook de genen aan het licht die mensen hebben geërfd van hun oudere voorouders, die ongeveer 500.000 jaar geleden leefden, en die uiteindelijk onze soort hebben voortgebracht, evenals Neanderthalers en andere mensachtigen.

Green voegde eraan toe dat de resultaten van de studie aangeven dat mysterieuze groepen menselijke voorouders die nog niet door wetenschappers zijn ontdekt, mogelijk gekruist zijn met Neanderthalers en Denisovans voordat deze soorten zich vermengden met moderne mensen.

De unieke genen van de mens zijn gekoppeld aan de evolutie van onze hersenen

Het werk van het Denisovan mtDNA-laboratorium

Een wetenschapper die in een laboratorium van het Max Planck Instituut voor Evolutionaire Antropologie werkt, analyseert oud DNA.

Max Planck Instituut voor Evolutionaire Antropologie


Onderzoekers hebben al veel van de menselijke genen geïdentificeerd die het resultaat zijn van pogingen tussen verschillende soorten, maar dit is de eerste studie om precies regio’s van genen te identificeren die volledig vrij waren van vermenging, aldus Green.

Green zei dat zijn groep ontdekte dat deze unieke regio’s van ons genoom ‘ongelooflijk rijk zijn aan genen die betrokken zijn bij neurologische ontwikkeling’.

Terwijl Neanderthalers even grote hoofden hadden, zo niet groter, dan mensen, zegt de schedelomvang ons niet veel over hoe goed hun hersenen werkten in vergelijking met de onze.

“We weten nu dat dingen bij mensen te maken hebben met de hersenfunctie,” zei Green.

De studie wees uit dat de meeste van deze unieke menselijke genen ontstonden tijdens twee verschillende perioden van evolutie – een die 600.000 jaar geleden plaatsvond en de andere 200.000 jaar geleden.

Een van die evolutionaire golven had de genetische basis kunnen leggen voor menselijke communicatie, zei Green.

“Het is erg verleidelijk om te speculeren dat een of meer van deze impulsen het verbazingwekkende sociale gedrag van mensen veroorzaken – grotendeels gemedieerd door onze deskundige controle over spraak en taal,” zei hij.

READ  Sterren verdwijnen om de een of andere angstaanjagende reden uit de nachtelijke hemel

You May Also Like

About the Author: Tatiana Roelink

'Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.'

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *