De nieuwe pijn van Nederland: het is geen gouden generatie, maar het is een gouden kans

Vier Nederlanders Ollie Watkins en Stefan de Vrij blijven achter in het duel. Watkins schiet.

Samen schommelt hun vooruitgang. Hun wangen gaan gefrustreerd omhoog en hun handen gaan naar hun gezicht. Ze liggen stil, hun gezichten verstijfd in waterspuwers, terwijl een ander team hen omsingelt.

Het was leuk om Nederlander te zijn, leuk om een ​​zak sinaasappels in het oranje te zijn, de hele dag leuk, de hele wedstrijd leuk. Klinkt nu niet grappig.

Engeland won met 2-1. Het is een bekend tafereel in het Nederlandse voetbal. Het herenteam is nu uitgeschakeld in vijf van de zes halve finales van het EK.

Fans weten te genieten van de reis omdat ze vermoeden hoe deze zal eindigen: hun emoties worden blootgelegd op een meedogenloze plek. Maar dat is nog een reden om van de reis te genieten. Durf deze keer anders te zijn om het te ervaren.

Engeland en Nederland zijn niet zo verschillend. Ze geloven allebei dat ze het moderne voetbal hebben uitgevonden, en ze geloven allebei dat hun belang niet is beloond in grote toernooien. Ze hebben elk een trofee: het WK van Engeland in 1966, de Nederlandse overwinning op het EK van 1988.

De ploeg van Gareth Southgate maakte vooruitgang met de droom van een tweede, maar voor Nederland zal Dortmund 2024 zich aansluiten bij de gelederen van andere grote gemiste kansen: München 1974, Buenos Aires 1978, Göteborg 1992, Amsterdam 2000, Lissabon 2004, Johannesburg, Cha420.120 .

Nederlandse spelers na het fluitsignaal tegen Engeland (Etsuo Hara/Getty Images)

Vier van hun laatste vijf knock-outnederlagen in grote toernooien vonden plaats na strafschoppen of met minder dan vijf minuten te gaan. Zelfs de halvefinalisten van de Champions League 2018/2019 – die op het grasveld van de Johan Cruijff Arena werden gesloopt door de verbluffende comeback van Tottenham Hotspur – voelen zich onderdeel van deze lijn.

In sommige opzichten voelt het hard om dit Nederlandse team te vergelijken met hun voorgangers, van wie sommigen alleen verbonden zijn door de oranje trui. Op andere manieren voelt het patroon onvermijdelijk.

Al met al was dit een Nederlands team dat gedurende het hele toernooi nooit helemaal tot zijn recht kwam Geschiktheid Er zou als het ware een finale moeten zijn Waardig Competitie was een onderdeel van het voetbal. Maar er was meer wreedheid.

Xavi Simons liet zich nooit echt gelden in een Nederlandse trui, maar zeven minuten later produceerde hij een bliksemvork waarop de naam van de 21-jarige op zijn rug prijkte.

“Het leven is te kort om te leven op de voorwaarden van anderen”, schreef ze in een post op sociale media. “Doe wat je wil doen.”

Dat is alles wat hij wilde, een dertiger, een buiging voor het publiek en terug naar Nederland in Berlijn.

De gelijkmaker van Engeland, na elf minuten, was ongelukkig en in het ergste geval oneerlijk. Denzel Dumfries probeert het schot van Harry Kane te blokkeren. Het is niet duidelijk en voor de hand liggend, maar de VAR is het daar niet mee eens. Strafschop toegekend en gescoord. Na de wedstrijd verschenen er herhalingen waaruit bleek dat Bugayo Saka in de aanloop met de bal omging.

Ga dieper

Samenvatting: Nederland 1 Engeland 2 – Late invaller Watkins wint en zet Euro 2024-finale op met Spanje

Nederland had de pech om Memphis Depay vlak voor rust te zien vertrekken, en wat dat betreft werd teamspeler Frenkie de Jong uitgesloten vanwege een blessure, samen met Virgil van Dijk. Het feit dat ze minder dan een week voor hun opener herstelden van zijn verlies, toonde de chemie van een historisch disfunctioneel team.

Net als in alle andere wedstrijden ging Nederland ook in deze wedstrijd steeds sterker worden. De aanpassingen van Ronald Koeman werkten: Engeland werd gedwongen van vorm te veranderen, waardoor grote kansen ontstonden door de spelhervattingen van invaller Joey Weirman, en Gerdy Scouton die in de tweede helft het middenveld opliep.

Schuden stopt woensdag Jude Bellingham in Dortmund (Alex Grimm/Getty Images)

Vermoeidheid is een vreemd beest als teams wanhopig zijn, maar met nog maar een paar minuten te gaan kreeg Engeland ook te maken met een derde opeenvolgende verlenging; Alleen Nederland is hun eerste.

Maar het is Nederland in het grote toernooivoetbal. Ieder jaar gaat er wel iets mis. Uiteindelijk was het een moment en werd er een fortuin omgedraaid: het schot van Watkins raakte een van de benen van De Vrij, millimeters tussen de bal, de handschoenen van Bart Verbruggen en de verre paal.

Onmiddellijke impact in halve finales ⚽️

Ollie Watkins 👏@Vivo_GLOBAL | #EUROPOTM pic.twitter.com/eFeH78pKj3

— UEFA EURO 2024 (@EURO2024) 10 juli 2024

Voor de Nederlandse militairen was het een maandwerk in hun leven en een levenswerk voor deze maand. Een nederlaag in de halve finale zal prikken.

Voor het Nederlandse publiek schuilt troost in de omvang van deze deelmarges. Het is ook terug te zien in het idee dat het geen vintage Nederlands team is, maar eerder een overgangsteam. Deze run op de euro is onverwacht maar welkom. De verwachtingen vóór de wedstrijd waren laag.

Maar als deze nachten komen, moet die gedachte wegvliegen in de zomerbries. Het is geen gouden generatie, zelfs niet in de buurt, maar het is een generatie die brandt van het licht van genade.

Na ondermaats te hebben gepresteerd om als derde te eindigen in hun groep, ging de loting open. Er was een bemoedigend optreden tegen Turkije in de laatste 16 tegen Roemenië en de kwartfinale – en een kans om woensdagavond tegen Engeland de finale te bereiken.

Ga dieper

Watkins, Palmer en een doelpunt voor Engeland wachtten

Geluk is geen onbekende in grote toernooien. De beste teams ontmoeten de beste teams en worden vroegtijdig uitgeschakeld, de gemiddelde teams ontmoeten gemiddelde teams en kunnen zelfs het toernooi winnen. Het is geen gouden generatie, maar het is een gouden kans.

Nederlandse fans verzamelen zich voor de wedstrijd (Haysham Elsherif/Getty Images)

Dit Nederlandse team is zich terdege bewust van deze muntslag, het geluk dat inherent is aan het leven en voetbal. De zaken zijn uit de hand gelopen.

Er is Cody Kakpo, die ooit toegaf dat hij tussen PSV, Leeds United en Southampton moest kiezen op basis van het aantal doelpunten dat ze in een wedstrijd scoorden. Er is Nathan Aké, wiens ouders elkaar ontmoetten toen zijn Ivoriaanse vader naar Nederland verhuisde en met zijn Nederlandse moeder op een afgelegen weg strandde, en zij samen een nieuw leven begonnen. Er is Van Dijk, die op twintigjarige leeftijd gedwongen werd een testament te schrijven nadat hij met drie ernstige infecties in het ziekenhuis was opgenomen.

Hier keerde het geluk hen tegen. Het is een voetbalnatie die zoveel goede dingen doet dat op een dag hun status als bijna mannen zal veranderen. Het besluit van Koeman om zijn contract te verlengen en hen mee te nemen naar het WK van 2026 zal, zoals gebruikelijk is na het toernooi, onderworpen worden aan een interne evaluatie.

“Ik ben optimistisch over de toekomst”, zei Koeman woensdagavond. “Dit team kan veel meer en we hebben meer spelers nodig. We hebben goed gewerkt, een band opgebouwd en waren dicht bij de finale. Ik ben trots op dit team.

(Bovenste afbeelding: Koen van Wiel/ANP via Getty Images)