Werkgelegenheidskansen bepalen de arbeidsmigratie meer dan het sociaal welzijnsbeleid: CPB

De vraag naar arbeid is de belangrijkste drijvende kracht achter de immigratie naar Nederland. Het Nederlandse Bureau voor Economische Beleidsanalyse (CPB) stelt in zijn rapport dat het socialezekerheidsbeleid van het land een veel kleinere rol lijkt te spelen bij het aantrekken van arbeidsmigranten, maar wel een belangrijke rol speelt bij de beslissing om permanent in Nederland te blijven. een verslag Economische dynamiek en migratiedinsdag gepubliceerd.

Het CPB heeft de afgelopen zeventig jaar een duidelijk verband gevonden tussen economie en immigratie. “Als de economie goed draait, komen er doorgaans meer immigranten naar Nederland. Tijdens een recessie komen er minder immigranten en vertrekken er meer immigranten”, aldus het agentschap. Een bloeiende economie betekent dat bedrijven meer mensen kunnen aannemen, waardoor er werkgelegenheid ontstaat voor migranten. Ze benadrukte dat ze “geen enkel verband heeft gevonden met de economische situatie van de komst van asielzoekers.”

Het toenemende gebruik van tijdelijke contracten op de Nederlandse arbeidsmarkt moedigt werkgevers ook aan om meer arbeidsmigranten aan te trekken, aldus het CPB. “Uit onderzoek blijkt dat een lager niveau van bescherming tegen segregatie leidt tot een grotere migratievoorraad.” Het migratiesaldo is immigratie minus emigratie.

Het CPB kan nog niet vaststellen of een verhoging van het minimumloon zal leiden tot een toename of afname van de immigratie. “Er is ook geen duidelijk bewijs dat het bredere sociale vangnet een belangrijke stimulans is voor migranten, hoewel het sociale vangnet een rol speelde bij de permanente vestiging van gastarbeiders in de 20e eeuw”, aldus het CPB.

Het agentschap drong er bij de regering op aan om van het verleden te leren als het gaat om immigratiebeleid. Vanaf de jaren vijftig tot en met de jaren zeventig wilde Nederland ook tijdelijke arbeidsmigranten aantrekken. Velen van hen bleven uiteindelijk permanent. In de jaren die volgden krompen de industrieën die werknemers uit het buitenland aantrokken – mijnbouw en textiel – dramatisch. Dit leidde tot hoge werkloosheidscijfers onder deze werknemers, die vanwege hun beperkte opleiding vaak moeite hadden een andere baan te vinden.

“Besteed aandacht aan de inzetbaarheid van migranten op de lange termijn en voer een (arbeids)migratiebeleid dat consistent is met de (gewenste) richting waarin de Nederlandse economie – en de daarmee samenhangende vraag naar arbeid – zich zal ontwikkelen”, aldus de Nederlandse Centrale Bank.