Hoe lichaamsbeweging leeftijdsgerelateerde achteruitgang van de skeletspierstructuur en -functie kan verminderen

overzicht: Uit de studie bleek dat lichaamsbeweging wordt geassocieerd met hermodellering van de myofasciale kern en kan bijdragen aan de beschermende effecten van lichaamsbeweging op de spierfunctie gedurende het hele leven.

Bron: King’s College Londen

Uit onderzoek is gebleken dat lichaamsbeweging gepaard gaat met veranderingen in de kern van spiervezels en kan bijdragen aan de beschermende effecten van lichaamsbeweging op de spierfunctie gedurende het hele leven.

De auteurs van het artikel, van het College of Medicine and Cardiovascular and Metabolic Sciences en het Centre for Human Physiological and Applied Sciences, isoleerden enkelvoudige spiervezels van door inspanning getrainde jonge en oudere personen.

Ze gebruikten met name tissues van jonge marathonlopers en oudere wielrenners, waarbij de laatsten in staat waren om 100 km te fietsen in minder dan 6,5 uur (met een gemiddelde leeftijd van 76).

Opmerkelijk genoeg ontdekten ze dat de myocyten – gewoonlijk het ‘controlecentrum’ van spiervezels genoemd – meer bolvormig, minder vervormd en meer van een eiwit genaamd lamin A bevatten dan de ongetrainde individuen. Parallelle onderzoeken bij ratten bevestigden veranderingen in lamin A en toonden aan dat spierkernen stijver waren als gevolg van inspanning.

inschrijven Tijdschrift voor Fysiologieconcludeerde dat lichaamsbeweging geassocieerd is met myofasciale remodellering, die behouden blijft bij ouderen, en kan bijdragen aan de beschermende effecten van lichaamsbeweging op de spierfunctie gedurende het hele leven.

Leeftijdsgerelateerde achteruitgang van de skeletspierfunctie, zoals spierkracht en uithoudingsvermogen, kan leiden tot een verminderde kwaliteit van leven. Hoewel bekend is dat lichaamsbeweging de achteruitgang van de spierfunctie kan verminderen, zijn de exacte mechanismen die dit proces beheersen niet volledig begrepen.

Het karakteriseren van aan lichaamsbeweging gerelateerde cellulaire veranderingen kan ons begrip van hoe lichaamsbeweging functies bij veroudering uitbreidt, verbeteren.

Afgezien van het huisvesten van het genoom van de cel, kan de kern fysieke krachten waarnemen en erop reageren, die de vorm van de kern kunnen veranderen en cellulaire communicatieroutes kunnen activeren.

Defecten in eiwitten die nucleolaire mechanismen beheersen, zoals lamin A, zijn kenmerken van sommige ziekten, waaronder hartaandoeningen, spierdystrofie en aandoeningen van vroegtijdige veroudering.

Onder deze omstandigheden zijn de kernen vervormd en ductieler, met abnormale cellulaire connectiviteit. Het was echter niet eerder bekend of deze specifieke kenmerken worden beïnvloed door veroudering en lichaamsbeweging.

De onderzoekers speculeerden dat de kernen in de spiercellen, myocyten genaamd, afwijkingen zouden vertonen die vergelijkbaar zijn met laminopathie bij ouder wordende individuen.

Dr. Matthew Stroud, hoofdonderzoeker in het laboratorium van Stroud, zei: “Hoewel we weten dat lichaamsbeweging verschillende schadelijke aspecten van het verouderingsproces kan tegengaan, is ons moleculaire begrip hiervan onvolledig. Hier gebruikten we zowel mensen als muizen om aan te tonen dat veranderingen in de vorm en de structuur van de kern in spieren zijn nauw verwant aan lichaamsbeweging.”

Als bewakers van het genoom beheersen eukaryoten het lot en de functie van de cel, en de nucleaire modificaties die we hebben waargenomen, kunnen de spieraanpassing aan lichaamsbeweging verbeteren. Dit kan helpen spierzwakte met de leeftijd te verlichten.”

De menselijke levensduur is de afgelopen halve eeuw dramatisch toegenomen en deze trend zal zich naar verwachting voortzetten. Een punt van zorg is echter dat dit niet in verband is gebracht met een gelijkwaardige verlenging van de gezonde periode – het deel van iemands leven waarin hij over het algemeen gezond is – tot op hoge leeftijd.

In plaats daarvan wordt de duur van de ziekte verlengd en neemt de onafhankelijkheid en kwaliteit van leven af. De auteurs hopen dat het onthullen van de gunstige effecten van lichaamsbeweging behandelingen kan begeleiden om de gezondheid van onze steeds groeiende bevolking te verbeteren.

Over dat nieuws over lichaamsbeweging, veroudering en spierfunctieonderzoek

schrijver: perskantoor
Bron: King’s College Londen
Contact: Persdienst – King’s College London
afbeelding: De afbeelding bevindt zich in het publieke domein

Zie ook

Oorspronkelijke zoekopdracht: vrije toegang.
“Aan inspanning gerelateerde myoclonische veranderingen zijn bij mensen leeftijdsonafhankelijkDoor Matthew Stroud et al. Tijdschrift voor Fysiologie

Overzicht

Aan inspanning gerelateerde myoclonische veranderingen zijn bij mensen leeftijdsonafhankelijk

Leeftijdsgerelateerde achteruitgang van de structuur en functie van skeletspieren kan worden verzacht door regelmatige lichaamsbeweging. De exacte mechanismen die hiervoor zorgen, worden echter niet volledig begrepen. De kern speelt een actieve rol bij het vertalen van krachten in biochemische signalen (mechanotransductie), met behulp van het nucleaire lamina-eiwit

Lamin A reguleert de nucleaire vorm, nucleaire mechanica en uiteindelijk genexpressie. Defecte lamin A-expressie veroorzaakt spierziekten en vroegtijdige verouderingssyndromen, maar de rol van nucleaire structuur en functie bij fysiologische veroudering en bij atletische aanpassingen blijft raadselachtig.

Hier isoleerden we enkele spiervezels en voerden we gedetailleerde morfologische en functionele analyses uit op myofibrillen van door inspanning getrainde jonge en oudere individuen.

Opmerkelijk genoeg waren myogene kernen van getrainde individuen meer bolvormig, minder vervormd en bevatten ze een dikkere nucleaire lamina dan ongetrainde individuen. In aanvulling hierop leidde lichaamsbeweging tot verhoogde niveaus van lamin A en verhoogde stijfheid van myofibrillen bij ratten.

We concluderen dat lichaamsbeweging geassocieerd is met hermodellering van de myofasciale kernen, ongeacht de leeftijd, wat kan bijdragen aan de beschermende effecten van lichaamsbeweging op de spierfunctie gedurende het hele leven.