Een nieuwe studie constateert dat een Mars-tsunami – een gigantische moordenaarsgolf die meer dan 80 verdiepingen hoog kan zijn geweest – mogelijk over de Rode Planeet is gestraald na een kosmische inslag vergelijkbaar met degene die waarschijnlijk een einde maakte aan het tijdperk van de dinosaurussen op aarde.
Hoewel de oppervlakte Mars Het is nu koud en droog, en veel bewijs geeft aan dat oceaanwater miljarden jaren geleden de Rode Planeet bedekte. vorige zoekopdracht Ik vond tekenen dat twee meteoorinslagen dit kunnen hebben veroorzaakt Een paar megatsunami (Opent in een nieuw tabblad) Ongeveer 3,4 miljard jaar geleden overspoelde de oudste tsunami ongeveer 309.000 vierkante mijl (800.000 vierkante kilometer), terwijl de meest recente een gebied van ongeveer 386.000 vierkante mijl (1 miljoen vierkante kilometer) onder water zette.
a Studie 2019 Gevonden wat het zou kunnen zijn Nulpunt voor de kleinere megatsunami Lomonosov-krater, een 120 km breed gat in de aarde in de ijzige vlaktes van de noordpool van Mars. De grote omvang geeft aan dat de kosmische inslag die de krater zelf heeft opgegraven groot was, vergelijkbaar met een diameter van 10 km. asteroïde Dat Het werd geslagen in de buurt van wat nu de stad Chicxulub is In Mexico 66 miljoen jaar geleden, wat leidde tot een massale uitsterving die 75% van de soorten op aarde doodde, inclusief alle dinosaurussen behalve vogels.
Verwant: Verbluffende beelden van Mars, gemaakt door de Curiosity rover, tonen oude klimaatverandering
Nu heeft de nieuwe studie vastgesteld wat het oorsprongspunt zou kunnen zijn voor de oudere megatsunami – de 69-mijl brede (111 km) Buhl-krater, die Internationale Astronomische Unie Vernoemd naar de meester van de sciencefiction Frederik Paulus in augustus.
Wetenschappers concentreerden zich op de NASA-landingsplaats Viking 1, het eerste ruimtevaartuig dat met succes op Mars werkt. Vikings 1 landde in 1976 op Chryse Planitia, een gladde, cirkelvormige vlakte in het noordelijke equatoriale gebied van Mars. De sonde landde nabij het eindpunt van een gigantisch kanaal, Maja Valles, dat werd gegraven door een oude cataclysmische overstroming, en markeerde de eerste keer dat wetenschappers een buitenaards landschap hebben geïdentificeerd dat door een rivier is geschonken.
Onverwacht vonden ze, in plaats van de overstromingsgerelateerde kenmerken te ontdekken die wetenschappers van de locatie hadden verwacht, zoals gestroomlijnde eilanden die door het stromende water werden uitgesleten, een met keien bezaaide vlakte. Onderzoekers suggereren nu dat deze rotsen puin kunnen zijn van een megatsunami, de gigantische golf die verpulverde rots wegvoerde van de kosmische botsingsplaats.
Hoofdauteur Alexis Rodriguez, een planetaire wetenschapper aan het Planetary Science Institute in Arizona, vertelde Space.com.
Wetenschappers analyseerden kaarten van het oppervlak van Mars, die zijn gemaakt door afbeeldingen van eerdere missies naar de planeet te combineren. Dit hielp hen Pohl te identificeren, dat ongeveer 560 mijl (900 km) verwijderd is van de Viking 1-landingsplaats, in een regio van de noordelijke laaglanden van Mars.
“De noordelijke vlaktes van Mars bestaan uit een enorm bassin, waar ongeveer 3,4 miljard jaar geleden een oceaan vormde en vervolgens bevroor”, zei Rodriguez. “De oceaan wordt verondersteld te zijn gevormd als gevolg van catastrofale overstromingen die vrijkomen uit watervoerende lagen. Dus mijn eerste benadering bij het zoeken naar een megatsunami-effect was om te zoeken naar een krater onder de bevroren overblijfselen van de oceaan en over kanalen die de overstromingsafvoer veroorzaakten die vormt de oceanen.” Pohl was de krater, merkte hij op. De enige gevonden door wetenschappers die aan dit criterium voldeden.
De onderzoekers simuleerden kosmische effecten op deze regio om te zien welke invloed de vorming van Buhl zou kunnen hebben veroorzaakt. Hun bevindingen geven aan dat de Viking 1-landingsplaats “deel uitmaakt van een gigantisch sediment dat ongeveer 3,4 miljard jaar geleden is ontstaan”, zei Rodriguez.
Vervolgens gebruikten de wetenschappers simulaties om te begrijpen hoe een krater met vergelijkbare afmetingen als die van Buhl zich zou kunnen hebben gevormd. Als een asteroïde sterke weerstand van de aarde zou ondervinden, zou deze ongeveer 9 kilometer breed moeten zijn, waarbij energie vrijkomt gelijk aan 13 miljoen megaton TNT; Als de asteroïde zwakke weerstand van de aarde zou ondervinden, zou hij slechts 3 kilometer breed kunnen zijn, waardoor de energie van 500.000 megaton TNT vrijkomt. (Ter vergelijking: de krachtigste atoombom die ooit is getest, de Russische tsaar Bomba, had een opbrengst van slechts 57 megaton TNT.)
Beide gesimuleerde botsingen veroorzaakten een gigantische golf tot 1.500 km van de plaats van inslag, meer dan genoeg om de landingsplaats van de Viking 1 te bereiken.De aanvankelijk enorme golf strekte zich waarschijnlijk uit tot een hoogte van ongeveer 500 meter en werd ongeveer 820 voet (250 voet) hoog, meter) op de grond. Deze statistieken zouden het Pohl-effect vergelijkbaar maken met het Chicxulub-effect: eerder werk suggereerde dat de inslag ongeveer 650 voet (200 m) onder zeeniveau trof, een krater vormde van ongeveer 60 mijl (100 km) breed en een tsunami veroorzaakte van ongeveer 650 voet (650 voet). 200 m) hoog op aarde.
In de toekomst, zei Rodriguez, willen onderzoekers verder onderzoeken hoe de oude Mars-oceaan veranderde tussen megatsunami’s om te zien welke potentiële biologische implicaties deze verandering zou kunnen hebben.
“Onmiddellijk na zijn vorming zou de krater hydrothermale systemen onder water hebben gegenereerd die tienduizenden jaren meegaan en energie en voedselrijke omgevingen opleveren”, zei Rodriguez. uitspraak.
De zoektocht wordt beschreven in papier (Opent in een nieuw tabblad) Gepubliceerd donderdag (1 december) in het tijdschrift Scientific Reports.
Volg ons op Twitter @Spacedotcom en verder Facebook.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
