Astronomen ontdekken een zwart gat in NGC 1850

Een internationaal team van astronomen heeft melding gemaakt van de ontdekking van een zwart gat in een bolvormige sterrenhoop die bekend staat als NGC 1850. Het nieuw ontdekte zwarte gat is ongeveer 11 keer de massa van de zon en het blijkt deel uit te maken van een binair systeem. De ontdekking wordt gedetailleerd beschreven in een paper die op 12 november is gepubliceerd op arXiv.org.

op voorwaarde zwarte gaten Ze zijn niet direct waarneembaar en het is een uitdaging om hun bestaan ​​te bewijzen. Het sterkste bewijs voor zwarte gaten komt van binaire systemen waarin een zichtbare ster kan verschijnen in een baan om een ​​massieve maar onzichtbare metgezel. Daarom gebruiken astronomen deze systemen om de aanwezigheid van een zwart gat direct te detecteren door de beweging van een zichtbaar object dat eromheen draait te bestuderen.

Tot nu toe zijn er vanwege waarnemingsbeperkingen slechts enkele directe dynamische detecties van niet-interagerende zwarte gaten in sterclusters gedaan. Bovendien is er tot nu toe geen directe dynamische detectie van een zwart gat in een enorme supermassa gemeld. Het vinden van dergelijke objecten kan van cruciaal belang zijn voor het vergroten van onze kennis over de functie van elementaire massa en de vroege dynamische evolutie van zwarte gaten in omgevingen met een hoge dichtheid.

Nu heeft een groep astronomen onder leiding van Sarah Sarachino van de Liverpool John Moores University in het Verenigd Koninkrijk de eerste dynamische ontdekking van een zwart gat met een metgezel op een bolvormige planeet gerapporteerd. TROS (GC). Het object, NGC 1850 BH1 genaamd, wordt gevonden in NGC 1850 – het is een kleine (ongeveer 100 miljoen jaar oude) en massieve (ongeveer 100.000 zonsmassa’s) GC in de Grote Magelhaense Wolk (LMC). De ontdekking maakt deel uit van een systematische zoektocht naar stellaire zwarte gaten in jonge massieve sterclusters in het LMC door gebruik te maken van waarnemingen van MUSE (Multi-Unit Spectrograph) die zijn gemaakt met ESO’s Very Large Telescope (VLT), door de Radial te observeren. snelheid verandert.

Volgens de studie bestaat de nieuw ontdekte dubbelster uit een zwart gat met een massa van ongeveer 11,1 zonnemassa’s Het is een hoofdreeksster (MSTO) met een massa van ongeveer 4,9 keer de massa van de zon. Het is een halfvrijstaand systeem met een korte duur van 5,04 dagen en een omloophelling ter hoogte van 38 graden.

De onderzoekers veronderstellen dat het systeem waarschijnlijk een Roche-Lobe-vloed zal ervaren, zodra de begeleidende ster buiten de hoofdreeks evolueert. verwacht stabiel massa overdracht en een grote röntgenstraling, die in het algemeen leidt tot diodeverbreding.

“Massaoverdracht zal waarschijnlijk eindigen wanneer het grootste deel van de waterstofomhulling van de donorster wordt overgebracht naar een metgezel of verloren gaat uit het systeem, waardoor de heliumkern van de ster overblijft. Als dat zo is, zal het waarschijnlijk een andere fase van massaoverdracht (en röntgenstraling ) als de ster opbrandt. Helium in zijn schil, en het eindigt als een zwart gat + witte dwergsysteem, “legden de astronomen uit.

Samenvattend de resultaten, merken de auteurs van het artikel op dat hun ontdekking het startpunt kan zijn voor de constructie van zwarte gaten elementaire massafunctie. Bovendien ondersteunt hun onderzoek de zoektocht naar een volledige reeks dynamisch detecteerbare zwarte gaten.

© 2021 Science X Network