Ondanks dat we tientallen jaren ons zonnestelsel hebben verkend, is er nog steeds veel dat de mensheid niet heeft bereikt, en er is nog steeds veel dat we niet goed hebben onderzocht. Onder de dingen die nog moeten worden onderzocht, zijn de andere planeten in ons zonnestelsel. Natuurlijk hebben we foto’s van Mars, maar hoe zit het met foto’s van het oppervlak van Venus? Hoeveel hebben we deze planeet ontdekt? Het antwoord: niet veel.
Hoewel je tientallen, zo niet honderden afbeeldingen kunt vinden van het oppervlak van Mars, is de andere buur van de aarde, Venus, beperkt tot een reeks afbeeldingen die begin jaren tachtig zijn gemaakt. Bovendien zijn deze afbeeldingen niet gemaakt door een NASA-ruimtevaartuig, aangezien NASA nog geen ruimtevaartuig op het oppervlak van de planeet heeft geland. In plaats daarvan zijn de enige afbeeldingen van het oppervlak van Venus waar we naar moeten kijken meer dan 40 jaar geleden gemaakt door ruimtevaartuigen uit het Sovjettijdperk.
Venus is de tweede planeet vanaf de zon, gelegen tussen de aarde en Mercurius. Het is ongeveer 125 miljoen mijl van de aarde, slechts 12 miljoen mijl van Mars, een planeet die we dramatisch hebben verkend in de zoektocht naar buitenaards leven. Als tweelingbroer van de aarde is het al tientallen jaren een vereiste voor astronomen om meer over Venus te weten te komen – dus waarom zijn de enige afbeeldingen van het oppervlak van Venus zo oud?
Omdat het erg moeilijk was om daar een ruimtevaartuig te krijgen. Venus is zo vijandig dat NASA tot op heden slechts één keer langs Venus heeft gevaren met een enkel ruimtevaartuig, de Mariner 2, in 1962. Het ruimtevaartuig voltooide een onderzoek van 42 minuten naar de tweelingbroer van de aarde, maar het duurde tot 1970, toen de Sovjet Venera landde 7 op de planeet. In 1975 landde de Venera 9-camera en maakte enkele van de beste foto’s van het oppervlak van Venus.
Venera 10, Venera 13 en Venera 14 zullen begin jaren tachtig foto’s van het oppervlak blijven maken. Maar voor elk ruimtevaartuig dat slaagde, mislukte er nog een, en toen het Sovjet-ruimtevaartuig Venera 3 in 1965 op Venus neerstortte, was het de eerste die slaagde na acht mislukte missies. Het is het oppervlak dat deze planeet zo vijandig maakt: foto’s van het oppervlak van Venus tonen een gebarsten, stoffig landschap.
Zware hitte en overweldigende atmosferische druk domineren dit landschap. Op Venus variëren de temperaturen van 820 tot 900 graden Fahrenheit (437 tot 482 graden Celsius), waardoor het veel moeilijker te verkennen is dan het koelere oppervlak van Mars, dat gemiddeld 81 graden Fahrenheit (-63 graden Celsius) is.
Dit kan natuurlijk allemaal veranderen in de komende jaren, wanneer NASA begint aan zijn nieuwste reeks missies naar Venus, te beginnen met het DAVINCHI-ruimtevaartuig, dat de daling van de atmosfeer van de planeet zal bestuderen. Met andere missies in het verschiet, zal NASA misschien binnenkort enkele nieuwe beelden van het oppervlak van Venus laten zien. Maar voorlopig moeten die gewoon.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
