Terug naar boven: Het Nederlandse hockeyteam dat het WK won door Spanje te verslaan in Utrecht 1998. | Bron afbeelding: The Hindu Archives
1998, Utrecht (20 juni – 1 juli)
Nederland schreef geschiedenis door als enige land twee WK’s op eigen bodem te winnen. Het was ook haar derde toernooititel en de eerste keer dat de heren- en damescompetitie gelijktijdig werden gehouden.
De Olympische kampioenen van 1996 werden ook pas het tweede team na Pakistan dat tegelijkertijd de Olympische en Wereldtitel behaalde, en ze breidden deze dominantie uit door ook de Olympische Spelen van 2000 te winnen. Spanje bereikte pas hun tweede finale na de eerste editie, maar kwam opnieuw te kort en verloor met 3-2 in de verlenging, in een herhaling van de Olympische finale van 1996.
Ondertussen zette India zijn achteruitgang voort en eindigde als laatste in hun groep met een enige 1-0 overwinning op Nieuw-Zeeland en enorme verliezen tegen Canada (1-4), Duitsland (1-4) en Zuid-Korea (3-4). ) en Nederland (0-5) voordat hij in de klassementswedstrijden voor de tweede keer tegenover Polen en Nieuw-Zeeland staat.
De drie centra: Nederland, Spanje, Duitsland; Indië: negende.
Aanvoerder Florian Kunz van Duitsland met de Wereldbeker van Kuala Lumpur in 2002. | Bron afbeelding: The Hindu Archives
2002, Kuala Lumpur (24 februari – 4 maart)
Duitsland bereikte hun tweede WK, maakte eindelijk een einde aan hun titeldroogte en won hun eerste WK-titel. Na drie vierde plaatsen, vier bronzen en een zilveren in de voorgaande acht edities die hun angstaanjagende consistentie bevestigden, doorbraken de Duitsers de laatste barrière met een 2-1 overwinning op voormalige kampioenen en zwaar favoriet Australië.
Duitsland verloor slechts één wedstrijd in het toernooi – van Spanje – terwijl Australië uitgebreide overwinningen boekte in elke wedstrijd voordat het haperde in de finale. Het was de eerste editie met 16 teams in actie en zag de opkomst van spelers als Jimmy Dwyer en Sohail Abbas en was het eerste grote toernooi voor veel jongeren van Indiase zijde, waaronder Deepak Thakur, Jograj Singh en Gagan Ajit Singh die won het WK voor junioren in 2001.
Het was de editie waarin de Indiase coach Cedric D’Souza halverwege het toernooi zonder pardon werd ontslagen na drie opeenvolgende nederlagen. Maar dat veranderde het geluk niet veel, het team eindigde als 10e.
De drie centra: Duitsland, Australië, Nederland; Indië: De tiende.
‘Social media-expert. Bekroonde koffie-nerd. Algemene ontdekkingsreiziger. Probleemoplosser.’
