'Mercury - Act 2 review: Imagine Dragons bieden licht aan het einde van de tunnel'

“Mercury – Act 2”, Imagine Dragons (Interscope)

Als je je onder je bed hebt verstopt nadat je naar het nieuwste album van Imagine Dragons hebt geluisterd, is het tijd om naar buiten te gaan. Het tweede deel van “Mercury” is vrolijk, vaak gekruid en schilferig in het Caribisch gebied. Het is het geluid van een band die hun groove terugkrijgt.

“Act 1” uit 2021 was hartverscheurende akkoorden, coole beats en grote elektronische synchronisatie, terwijl leadzanger, songwriter en tekstschrijver Dan Reynolds liefdesverdriet, tragedie en zijn worsteling met nuchterheid in een rauw album, Confession en Burnout, stortte. Op de omslag staat een vallende man.

De hoes van ‘Chapter 2’ zou een springer kunnen hebben, en dit lijkt te passen bij veel van de bijna 20 nieuwe nummers, het is triest, het is verbazingwekkend, het heeft een zwakte, maar er is een licht aan het einde van de tunnel. Neem bijvoorbeeld het ietwat eclectische ‘I’m Happy’, een titel die niet kan voorkomen in ‘Act. 1’, waarbij Reynolds ‘Even When I Might Fall / I Know My Luck Comes Back’ zingt.

Deze omslagfoto vrijgegeven door Interscope toont “Mercury – Act 2” van Imagine Dragons.

Een groot deel van het album is dankbaar voor zijn partner, zoals het beminnelijke “Symphony” – een trope-rocknummer dat blijkbaar onder een palmboom is geschreven – met de tekst: “I’m the chord/You’re the melodie.” De band bereikt nieuwe hoogten met ‘Sharks’, een rijk getextureerd en egocentrisch anthem, en ‘Bons’, een pop met reggae, meezingend meezingende betoverende magie.

READ Daarom was de wedstrijd Duitsland-Nederland vanavond niet op televisie te zien

Niet alle nummers waren even succesvol, zoals je zou verwachten van zo’n volgepropt album. Er is een onvoldoende verhitte kwaliteit in “Crushed”, “Ferris Wheel” en “Take It Easy” en een naïeve kwaliteit in “Tied” en “Continual”, terwijl de populaire nummers “I Wish” en “They Don’t Know You Like I Do” is misschien beter. Op dit moment als een remedie voor Reynolds.

Maar slaap niet op “Siren” en “I Don’t Like Myself”, twee vakkundig gechoreografeerde mid-tempo deuntjes die de band in verschillende richtingen voeren. En in “Higher Ground” kookt de band echt, met teksten die het hele tweede album zouden kunnen samenvatten: “What a life / I live to die / I will not fail tenzij ik probeer / Bleed, keep breath.”