Er zijn 2 nooit eerder geziene mineralen gevonden in een enorme asteroïde die op aarde is gevallen

Meld u aan voor de Wonder Theory-wetenschapsnieuwsbrief van CNN. Verken het universum met nieuws over verbazingwekkende ontdekkingen, wetenschappelijke vorderingen en meer.

CNN
–

Wetenschappers hebben twee mineralen geïdentificeerd die nog nooit eerder op aarde zijn gezien in een meteoriet van 15,2 metrische ton (33.510 pond).

De mineralen waren afkomstig van een stuk meteoriet van 70 gram (ongeveer 2,5 ounce), dat in 2020 in Somalië werd ontdekt en de negende grootste meteoriet is die ooit is gevonden, volgens Nieuwe uitgave van de Universiteit van Alberta.

Chris Hurd, curator van de meteorietencollectie van de universiteit, ontving monsters van de ruimtesteen zodat hij ze kon classificeren. Terwijl hij het onderzocht, viel zijn oog op iets ongewoons – sommige delen van het monster werden niet herkend door de microscoop. Vervolgens zocht hij advies bij Andrew Locock, hoofd van het Electron Microprobe Laboratory van de universiteit, aangezien Lowcock ervaring had met het beschrijven van nieuwe mineralen.

“De eerste dag dat hij wat analyses deed, zei hij: ‘Je hebt daar minstens twee nieuwe mineralen'”, zei Hurd, een professor aan de afdeling Aard- en Atmosferische Wetenschappen van de universiteit, in een verklaring. “Dat was ongebruikelijk. Meestal kost het veel meer werk dan dat om te zeggen dat er nieuwe metal is.

De naam van een van de mineralen – elaliiet – is afgeleid van het ruimtevoorwerp zelf, dat de “El Ali”-meteoriet wordt genoemd sinds het werd gevonden in de buurt van de stad El Ali in Centraal-Somalië.

De tweede kudde is de Elkenstantonites genoemd, naar Lindy Elkins-Tanton, vice-president van het Planetary Initiative aan de Arizona State University. Elkins-Tanton is ook een Hakim-professor aan het College of Earth and Space Exploration van de universiteit en hoofdonderzoeker voor de aanstaande NASA zelf taak – een reis naar een asteroïde rijk aan mineralen die tussen Mars en Jupiter in een baan om de zon draait, aldus het ruimteagentschap.

“Linde heeft veel werk verzet over hoe planetaire kernen ontstaan, hoe ijzer- en nikkelkernen ontstaan, en onze dichtstbijzijnde isotoop zijn ijzermeteorieten,” zei Hurd. “Het was logisch om een ​​mineraal naar haar te vernoemen en haar bijdragen aan de wetenschap te erkennen.”

De goedkeuring door de International Mineralogical Association van de twee nieuwe mineralen in november van dit jaar “suggereert dat het werk sterk is”, zegt Oliver Schooner, een mineraloog en onderzoeksprofessor bij de afdeling Aardwetenschappen van de Universiteit van Nevada, Las Vegas.

“Als je een nieuw mineraal vindt, betekent dit dat de werkelijke geologische omstandigheden, de chemie van de rots, anders waren dan wat eerder werd gevonden,” zei Hurd. “Dat is wat dit opwindend maakt: in deze specifieke meteoriet heb je twee officieel beschreven mineralen die nieuw zijn voor de wetenschap.”

De snelle identificatie van Lowcock was mogelijk omdat soortgelijke mineralen eerder synthetisch waren gemaakt en hij in staat was om de samenstelling van de nieuw ontdekte mineralen af ​​​​te stemmen op hun door de mens gemaakte tegenhangers, volgens de publicatie van de Universiteit van Alberta.

“Materiaalwetenschappers doen dit de hele tijd”, zegt Alan Rubin, een meteorietonderzoeker en voormalig assistent-professor en onderzoeksgeochemicus bij het Department of Earth, Planetary and Space Sciences aan de UCLA. “Ze kunnen nieuwe verbindingen maken – de ene, gewoon om te zien wat alleen fysiek mogelijk is als onderzoeksinteresse, en de andere … ze zullen zeggen: ‘We zoeken naar een verbinding die bepaalde eigenschappen heeft voor een aantal praktische of commerciële doeleinden’. toepassing, zoals geleidbaarheid, hoge spanning of een hoge smelttemperatuur.'”

“Het is toevallig dat een onderzoeker een mineraal vindt in een voorheen onbekende meteoriet of aards gesteente, en vaak later zal diezelfde verbinding eerder zijn gemaakt door materiaalwetenschappers.”

Schooner zei dat beide nieuwe mineralen ijzerfosfaten zijn. Fosfaat is een zout of ester van fosforzuur.

“Fosfaten in ijzermeteorieten zijn bijproducten: ze worden gevormd door de oxidatie van fosfiden … die zeldzame primaire componenten zijn van ijzermeteorieten”, zei hij via e-mail. Vandaar dat de twee nieuwe fosfaten ons vertellen over de oxidatieprocessen die plaatsvonden in het materiaal van de meteoriet. Het valt nog te bezien of de oxidatie plaatsvond in de ruimte of op aarde, na de val, maar voor zover ik weet zijn er veel meteorietfosfaten gevormd in de ruimte. Hoe dan ook. Het is waarschijnlijk dat water de reactant was die de oxidatie veroorzaakte.”

De bevindingen werden in november gepresenteerd op het Space Exploration Symposium van de Universiteit van Alberta. Deze ontdekkingen, zei Rubin, “verruimen ons perspectief op welke natuurlijke materialen kunnen worden gevonden en gevormd in het zonnestelsel.”

De meteoriet van God waaruit de mineralen kwamen, zei Hurd, lijkt naar China te zijn gestuurd op zoek naar een koper.

Ondertussen analyseren onderzoekers nog steeds mineralen – en mogelijk een derde element – om te zien in welke omstandigheden de meteoriet verkeerde toen de ruimterots werd gevormd. Hij voegde eraan toe dat de nieuw ontdekte mineralen opwindende implicaties kunnen hebben voor de toekomst.

“Telkens wanneer een nieuw materiaal bekend is, zijn materiaalwetenschappers ook geïnteresseerd vanwege de mogelijke toepassingen in een breed scala van dingen in de samenleving, ” zei Hurd.