Een ruimtetelescoop uit de jaren 80 heeft misschien Planet Nine gezien

In 1983 deed astronoom Michael Rowan Robinson een zoektocht naar een voorgestelde planeet 10 (Pluto was toen nog een planeet) met behulp van gegevens van de Infrared Astronomical Satellite, de eerste infrarood-ruimtetelescoop. Rowan Robinson had nog geen nieuwe planeet ontdekt, en in 1991 was hij er vrij zeker van dat zo’n planeet niet bestond, althans niet in het gebied van de hemel waar hij naar kijkt.

Maar sindsdien nieuwe delen van de lucht Suggereerde Als mogelijke huizen voor een verborgen planeet, nu Planet Nine genoemd. Sommige astrofysici vermoeden een planeet – of in ieder geval iets met veel zwaartekracht – vanwege de bewegingen van objecten in de Kuipergordel, een verre schijf van kometen, asteroïden en ijzig materiaal buiten de baan van Neptunus.

In de nasleep van recent onderzoek dat nieuwe potentiële schuilplaatsen voor Planet Nine suggereerde, bekeek Rowan Robinson de 38 jaar oude gegevens opnieuw en vond drie infraroodbronnen die volgens hem de theoretische wereld zouden kunnen zijn. Zijn paper zal naar verwachting worden gepubliceerd in de Monthly Notices of the Royal Astronomical Society en is Momenteel gehost op de arXiv prepress-server.

Planet Nine (voorheen Planet X, zoals in de brief) wordt al lang als een mogelijkheid beschouwd. De ontdekking van neptunus Het jaar 1846 kwam nadat astronomen ontdekten dat de baan van Uranus iets anders was dan wat de wiskunde had voorspeld. Ze realiseerden zich dat iets Uranus dwarszat met zijn aantrekkelijkheid. Dit lichaam bleek een achtste planeet te zijn.

Waarnemingen van Neptunus brachten astronomen ertoe te geloven dat er misschien nog een andere planeet is, die knoeit met de nieuw ontdekte baan van de wereld. Pluto werd in 1930 gevonden door naar objecten op fotografische platen te kijken, maar de beweging van Neptunus kan niet worden verklaard.

Wetenschappers die op zoek zijn naar planeet negen schatten dat zijn massa meerdere malen groter is dan die van de aarde, en dat zijn baan duizenden jaren duurt. Planeet Negen is natuurlijk maar één antwoord op het dilemma waarom de banen van sommige objecten niet goed werken. Een alternatieve theorie is dat het in plaats van Planet Nine eigenlijk een puin ring. Anderen suggereerden dat “planeet” zou kunnen zijn: Een zwart gat ter grootte van een bowlingbal.

Voor later werk deed Rowan Robinson zijn onderzoek bijna 40 jaar geleden en vond drie punten in gegevens van de late zomer van 1983 die erop wezen dat sommige objecten door de lucht bewogen. De gegevensbronnen blijven echter laag op galactisch niveau, wat betekent dat de satelliet gegevens door veel stoffig en troebel materiaal haalde dat infrarood licht kan uitzenden.

Met andere woorden, werk is een ongrijpbaar iets. Rowan Robinson weet dit maar al te goed. “Gezien de slechte kwaliteit van de IRAS-ontdekkingen, aan het einde van het onderzoek, en in een zeer moeilijk deel van de hemel voor ver-infrarood ontdekkingen, is de kans dat de kandidaat echt is niet enorm”, schreef hij in zijn paper .

Maar dit is geen reden om de zoektocht niet voort te zetten. Het is geen cryptografie. Mensen die naar een negende planeet zoeken, kijken naar een echt wiskundig probleem. Hij zij Hij is Het is een bijzonder “briljante oplossing”, zoals planetaire astronoom Michelle Bannister Gizmodo zei: anno 2017.

Mogelijk hebben we binnenkort nieuwe antwoorden. Het Vera Rubin Observatorium in Chili is in aanbouw en zal wekelijks de hele lucht fotograferen met de grootste digitale camera ooit gemaakt. Vergeleken met een tijd waarin astronomen alleen hun ogen moesten gebruiken om te zoeken naar veranderingen in het universum, hebben we nu een kunstmatige intelligentie die interessante signalen kan detecteren in gegevens die de mogelijkheden van het blote oog te boven gaan. Het is eerlijk om te zeggen dat we dichter bij het ontdekken van de waarheid zijn dan voorheen. Goede dingen komen voor degenen die wachten… maar hopelijk hoeven we niet langer te wachten.

Meer: is de ongrijpbare ‘Planet Nine’ eigenlijk een enorme puinring in het buitenste zonnestelsel?